ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΓΟΥΛΒΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ

Το θέατρο στην αρχαία Ελλάδα γεννήθηκε για να ζωντανεύει στη σκηνή μπροστά σε κόσμο. Δεν έχει καμιά σημασία το θεατρικό δρώμενο χωρίς θεατές. Ο ηθοποιός δεν λειτουργεί θέατρο αν υπηρετεί την τέχνη του, αν υποκρίνεται το ρόλο του, αν στην αίθουσα δεν υπάρχει ψυχή. Κι αυτός παίζει χωρίς ψυχή. Μ' άλλα λόγια δεν υπάρχει θέατρο, δεν υπάρχει λόγος να στηθεί μια θεατρική παράσταση αν απουσιάζει το κοινό.

Το θεατρικό κείμενο δεν γράφτηκε για να διαβαστεί από αναγνώστη. Αλλά για να γίνει θέατρο, να πάρει ουσία, λόγο, κίνηση, ζωή στο σανίδι.

Εντάξει, το ποδόσφαιρο δεν είναι θέατρο, όμως είναι μια άλλου είδους παράσταση. Κανονική παράσταση, έστω κι αν οι ''θεατρικοί'' του ήρωες του γηπέδου δεν παριστάνουν κάποιον άλλον. Ξεκίνησε το ματς Ολυμπιακός- Γουλβς μπροστά σε γυμνές από κόσμο κερκίδες και είχες την αίσθηση πως παρακολουθούσες σκιές. Κάποια φαντάσματα που έτρεχαν χωρίς λόγο, άσκοπα και σε ατμόσφαιρα παγερή.

Τι ήταν αυτό; Ασφαλώς όχι ποδόσφαιρο. Γιατί και το ποδόσφαιρο, αν δεν γεννήθηκε για να κερδίσει θεατές, σίγουρα ανδρώθηκε, εξελίχθηκε σε πανανθρώπινη πραγματικότητα, διότι κάλυψε τη λαϊκή ανάγκη της παρουσίας στο γήπεδο.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΤΑΝ Ο ΒΕΙΡΙΝΙΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ