ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, ΜΙΑ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Για να μη ξεχνιόμαστε. Ο Βγενόπουλος ξεκίνησε το 2008 τον πεζοδρομιακό αγώνα να διώξει τον Βαρδινογιάννη προκειμένου να σωθεί ο Παναθηναϊκός από τη μιζέρια του. Να αλλάξει τη μοίρα του. Να πολεμήσει τη χούντα του Κόκκαλη. Να ξαναπάρει πρωτάθλημα η ομάδα, διότι ήταν μονορούφι μονοπώλιο του Ολυμπιακού.

Τελικά, ούτε ο μακαρίτης Βγενόπουλος αποδείχθηκε σωτήρας, ούτε σώθηκε η ομάδα από την πολυμετοχικότητα, όπου στο σύντομο πέρασμα της απλά σήκωσε ένα και μοναδικό πρωτάθλημα, το 2010. Ακολουθεί στη συνέχεια ο Αλαφούζος, σωτήρας κι αυτός, και η δουλειά βαλτώνει για τα καλά. Από μεγάλη ομάδα. δηλαδή επιπέδου διεκδικήτριας του πρωταθλήματος, σταθεροποιείται σε ποδοσφαιρική δύναμη επιπέδου μικρομεσαίας αντιπάλου. Όπως ο Ατρόμητος, ο Άρης, η Ξάνθη, ο Αστέρας κ.α.

Ο Αλαφούζος. Οικονομική δύναμη. Καναλάρχης που κάνει πετυχημένο πρωταθλητισμό. Μεγαλοεφοπλιστής, με στόλο αξιοζήλευτο. Πλέον και κυβερνητικός ''παράγων''. Τέλος πάντων, παίκτης υπολογίσιμος στην πιάτσα. Τι να περιμένει ο οπαδός από τον Αλαφού; Ο ίδιος για ποιο λόγο συνεχίζει μια μάλλον μάταια προσπάθεια- με τον... μοιραίο τρόπο που την επιχειρεί- να ξανακάνει Παναθηναϊκό την ομάδα, η οποία στα χέρια του υποβαθμίστηκε;

Δεν το συζητάμε ότι ο Αλαφούζος (στη φώτο με τον συνάδελφο σε κανάλια και παπόρια Μαρινάκη) έχει βάλει λεφτά στην ΠΑΕ. Πιο σωστά έχει χάσει πολλά λεφτά. Τι είναι αυτό; Απαλλάσσεται κάποιος για την ιστορική του αποτυχία να κρατήσει τον Παναθηναϊκό στα κυβικά του επειδή ξόδεψε λεφτά που δεν έπιασαν τόπο. Στο φινάλε, για να μη ξεχνιόμαστε, ο Αλαφούζος δεν εμφανίστηκε στον Παναθηναϊκό για να τον... χρηματοδοτεί χωρίς αντίκρυσμα και να πουλάει παναθηναϊκοφροσύνη. Τέτοια οπαδική αντίληψη είναι για κλωτσές.

Διαβάστε ακόμα:

ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ- ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΤΑ… ΠΑΛΙΑ ΚΟΛΠΑ