ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ... ΜΗΔΕΝ

Η χαρά του φτωχού. Όταν η ελληνική ομαδούλα προκριθεί στην Ευρώπη. Το πανηγύρι, γράψε ο θρίαμβος και τα μεγαλεία. Είδες εμείς τι καταφέραμε; Τίποτα δεν κατάφερε. Καμιά νίκη και καμιά αξιοσύνη πέρα από τους κάμπους με τα γιδοπρόβατα, για να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Εντός συνόρων βρέθηκε η ομαδούλα καβάλα σ' άλλες ομαδούλες και γι' αυτό και μόνο γι' αυτό προκρίθηκε στα... προκριματικά για να δείξει μπόι στην Ευρώπη.

Ποια χαρά, λοιπόν, του φτωχού; Δεν είναι ντροπή να 'ναι κάποιος φτωχός. Η χαρά του φουκαρά είναι και του κακομοίρη. Γιατί εδώ και 65 χρόνια η ελληνική ομάδα βγαίνει στην Ευρώπη και μια ζωή παραμένει κακομοίρης. Τίποτα δεν έχει κερδίσει η ελληνική ομάδα μετά από 65 χρόνια στο αγωνιστικό της νταραβέρι στην Ευρώπη. Αυτή που ήταν είναι μέχρι σήμερα. Μια ομάδα κακομοίρικη. Μίζερη.

Μην παραξηγηθούμε. Μιλάμε για την ελληνική ΠΑΕ. Για όλες τις ΠΑΕ μαζί. Ένα τσουβάλι είναι όλες. Από ένα πρωτάθλημα βγαίνουν. Το αν μεταξύ, στον πόλεμο του πρωταθλήματος ξεχωρίζουν, αυτό δεν λέει κάτι με μέτρο σύγκρισης τον ανταγωνισμό στα κύπελλα Ευρώπης.

Όταν,λοιπόν, λέμε ''ελληνική ΠΑΕ'' ο λόγος αφορά γενικά και συγκεκριμένα την ελληνική ΠΑΕ. Εκείνη που ψευτοπαίζει σ' ένα πρωτάθλημα της πλάκας. Και ελληνική ΠΑΕ είναι ο Άρης και ο Αστέρας, η Λάρισα και ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ, ο Ατρόμητος και ο Ολυμπιακός, ο ΟΦΗ και η Ξάνθη. Και λέμε ότι η ελληνική ΠΑΕ δεν έχει κάνει ούτε ένα βήμα παραπάνω απ' εκεί που βρισκόταν στην Ευρώπη. Στα δεύτερα και στα τρίτα της Ευρώπης είναι σταθερά η ελληνική ΠΑΕ. Εκεί που βρισκόταν πάντα.

Στη φώτο, από τη νίκη 2-1 στη Θεσσαλονίκη της άσημης Κόλος, κάπου από την Ουκρανία, σε βάρος του του Άρεως- που... επέστρεψε στην Ευρώπη κι έπεσε ταρατατζουμ ολέ για την γκραν σουξέ ''επιτυχία'', δηλαδή την ευκαιρία να γνωρίσει την αγωνιστική ταπείνωση στην έδρα του από κατώτερο αντίπαλο.

ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΕΚ ΚΑΙ ΠΑΟΚ ΤΟ ΓΙΟΥΡΟΠΑ