ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΡΟΝΑΛΝΤΟ, ΟΣΗ ΟΛΥΜΠΟΥ ΜΕ ΛΟΦΟ ΣΤΡΕΦΗ

 
γράφει ο Φωστήρας
 
Πάντα μου ήταν αντιπαθής ο MbappeΚαι το τέλος του μεγαλύτερου μεταγραφικού σίριαλ των τελευταίων ετών επιβεβαίωσε τους λόγους για τους οποίους μου έβγαζε αυτήν την αντιπάθεια ο Γάλλος διεθνής.

Προσέξτε τις λεπτομέρειες, διότι πάντα εκεί κρύβεται η ουσία. Η Ρεάλ, που ουδόλως συμπαθώ αλλά απεριόριστα θαυμάζω, πήρε κάποτε με στρατιωτικό διάταγμα του Φράνκο τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της εποχής του, τον Αλφρέντο ντι Στέφανο (έναν από τους πέντε καλύτερους όλων των εποχών) από την Μπαρτσελόνα και τον έφερε στην Μαδρίτη. Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή. Η αφετηρία της όμως έχει όλη την σημασία. Ο εμπνευστής της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που έχει γνωρίσει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ο θρυλικός Σαντιάγκο Μπερναμπέου, είχε έναν και μοναδικό σκοπό: το ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Τίποτε άλλο δεν είχε σημασία. Μόνο αυτό.

Και εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά. Ο επίσης αντιπαθής, αλλά επίσης αξιοθαύμαστος Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν έκπαλαι αλαζόνας και προκλητικός. Δουλευταράς και τελειομανής όμως, πήρε Champions League και την πρώτη του Χρυσή Μπάλα στο Μάντσεστερ. Κι όταν ήρθε  η ώρα πραγματικά να δοξαστεί, σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος, έφυγε με τις ευχές και την ευλογία του ποδοσφαιρικού του πατέρα Σερ Άλεξ Φερκιουσον και ταξίδεψε στην Μαδρίτη. Αν έμενε στην Αγγλία, θα περνούσε στην ιστορία σαν ένας από τους μεγάλους. Στην Ρεάλ όμως, αν αποδείκνυε το μέταλλο από το οποίο ήταν φτιαγμένος, θα περνούσε στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους. Ο φιλόδοξος και εγωπαθής Πορτογάλος πήγε στην Ισπανία ΟΧΙ για να πάρει λεφτά, αλλά για να ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙ. . Όλα τα λεφτά του κόσμου δηλαδή.

Αυτό ήταν εξαρχής το ΚΙΝΗΤΡΟ του. Αυτός ήταν ο ΣΤΟΧΟΣ του. Και σ’ αυτό ΤΑΙΡΙΑΞΑΝΕ απόλυτα με τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σύλλογο του κόσμου. Με τον Ρονάλντο η Ρεάλ έγραψε ξανά μέρες δόξας, παρόμοιες με αυτές του Δον ντι Στέφανο και του Πούσκας τη δεκαετία του 50. Και στόλισε με ακόμα περισσότερη διαμαντόσκονη την αστραφτερή τροπαιοθήκη της. Την πλουσιότερη του πλανήτη. Όχι σε λεφτά. Αλλά σε ΤΙΤΛΟΥΣ. (Περάστε κάποτε από το μουσείο της βασίλισσας. Φροντίστε να έχετε μαζί σας υπογλώσσια).

Με τον Mbappe τα πράγματα ήταν τ’ ανάποδα. Από την αρχή φάνηκε και σε όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων αποδείχτηκε, ότι ο στόχος του Γάλλου δεν ήταν να μεγαλουργήσει, αλλά τα ΛΕΦΤΑ. Απορώ δηλαδή πως δεν τον κρέμασε στο τέλος στα μανταλάκια ο ίδιος ο Πέρεθ, που όσο και να το κάνουμε, από λεφτά ξέρει ο άνθρωπος. Ίσως και ο ίδιος να εγκλωβίστηκε σε αυτό το γαϊτανάκι του πλειστηριασμού με τον Κελαϊφί και να το θεώρησε ως σύγκρουση κύρους μεταξύ των δύο συλλόγων. Τι κύρους δηλαδή. Από τη μία στέκει ο Όλυμπος κι από την άλλη ο λόφος του Στρέφη.

Τελικά πλειοδότης αποδείχτηκε ο Καταριανός. Και υπέγραψε ηγεμονικό συμβόλαιο αποτυχίας της ομάδας του για τα επόμενα χρόνια και στο διηνεκές. Ο Mbappe πούλησε τον εαυτό του στον μεγαλύτερο πλειοδότη και αυτό από μόνο του, όταν μιλάμε για άνθρωπο και όχι για ζώο ή έργο τέχνης, έχει μέσα του κάτι το πολύ φτηνό. Με αυτόν παίχτη, προπονητή και τεχνικό διευθυντή η παρισινή ομάδα δεν πρόκειται να πάρει τίποτε τα επόμενα χρόνια. Τσάμπα τα λεφτά δηλαδή.    

Διαβαστε ακομα:

ΟΛΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ... ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ