ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ!

Το ποδόσφαιρο έχει πιστούς. Να, λοιπόν, γιατί δεν θα πεθάνει ακόμα κι αν απογοητεύει. Οι πιστοί είναι η δύναμη του ποδοσφαίρου. Όπως η θρησκεία έχει τους δικούς της πιστούς. Κανένα πρόβλημα αν ο Θεός και οι άγιοι δεν κάνουν τα χατήρια μας. Απεναντίας, πολύ συχνά και άδικα μας τιμωρούν με πόνο, με καταστροφές, με απώλειες. Ποιος αρνείται τον Θεό επειδή έχασε την δουλειά του. Κατέληξε στο νοσοκομείο. Πέθανε πρόωρα η μάνα του, το παιδί του; Ούτε ένας στο εκατομμύριο. Το πολύ να πάρει μεταγραφή, από τη μια στην άλλη θρησκεία.

Έτσι ακριβώς και με τη μπάλα. Θρησκεία κι αυτή. Οργανωθήκανε FIFA και UEFA, συνομοσπονδίες σε ηπείρους, εθνικές ομοσπονδίες, ΠΑΕ. Ναοί τα γήπεδα. Άγιοι οι ποδοσφαιριστές. Από τους Πελέ και Πούσκας, στους Κρόυφ, Μπεκενμπάουερ, μετά Ρονάλντο, Μέσι, Νεϋμάρ. Παίκτες σε ρόλο προφητών, αποστόλων, ισαποστόλων, μαρτύρων, μεγαλομαρτύρων, οσιομαρτύρων, ιερομαρτύρων, ίσιων και σία.

Κερδίζει το μουντιάλ μια εθνική ομαδα και όλη η χώρα στο πανηγύρι. Λες και ξεκουμπίστηκε ο ξένος κατακτητής, ο λαός ελευθερώθηκε. Λες και μοιράζουν φράγκα στον κοσμάκη.

Εκκλησία το γήπεδο, μαζεύει τους πιστούς. Και η ποδοσφαιρική λειτουργία ζωντανή από την τηλεόραση να την βλέπει ο ντουνιάς όλος. Και δεν καταλαβαίνει τίποτα το ποίμνιον από την αποτυχία. Από τη διάψευση των ελπίδων. Από το μέτριο, κάποιες φορές βαρετό ολότελα θέαμα. Παραμένει πιστός. Ακλόνητα.

Τα είδαμε στο μουντιάλ. Μιλάνε τα γεγονότα. Τα σκέτα φάκτα. Η Γερμανία χαίρεται κιόλας από τους ομίλους. Η επίσης στο πρόσφατο παρελθόν παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία αποκλείστηκε από το Μαρόκο και με κατεβασμένο κεφάλι επέστρεψε στην πατρίδα