ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ! ΠΟΙΑ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ; ΤΟΥ ΜΕΣΙ! ΠΟΙΟΣ ΜΕΣΙ

 
Μεγάλο παιχνίδι απόψε στις εννιά. Τι πάει να πει μεγάλο παιχνίδι; Υψηλής κρισιμότητος. Έτσι είναι. Άλλο παίζω για ένα εκατομμύριο, άλλο για 17 και στο χέρι. Υπάρχει διαφορά. Άλλο κερδίζει ο νικητής είναι ταπεινό αγρόκτημα σε κάποια ξεχασμένη περιοχή που δεν στέλνεις ούτε γράμμα, κι άλλο ένα μεγαθήριο κτήριο με βραβεία αρχιτεκτονικής στο κέντρο της πόλης. Άλλο ένα ραντεβού στα τυφλά με παρακατιανή γκόμενα πολυμεταχειρισμένη, άλλο ένα μανουλομανουλο 24 καρατίων. Υπάρχει διαφορά.
 
Ολλανδία - Αργεντινή. Άλλο κερδίζω σε ματς ομίλου και δεν γνωρίζω αν, τελικά, θα πάρω την πρόκριση, άλλο το νοκ-άουτ στα προημιτελικά που μου χαρίζει την πρόκριση στα ημιτελικά κια που ξέρεις και ακόμα πάτα πέρα. Υψηλής θερμοκρασίας, λοιπόν, η κόντρα Ολλανδίας - Αργεντινής κι αυτό γουστάρει ο θεατής της ποδοσφαιρικής παράστασης, έστω κι αν κυλήσει σε αργούς ρυθμούς. Ακόμα κι ο ένας αντίπαλος σκοράρει η δουλειά θα παίξει σε slow motion.
 
Και θα αναρωτηθεί ο άσχετος, Καλά ποδόσφαιρο παίζουν ή παριστάνουν τους σκακιστές οι 22 μπαλαδόροι. Είναι η αγωνία, κύριε άσχετε, που τους πνίγει. Που τους βαραίνει τα ποδαράκια. Εγώ, όμως, ο σχετικός θεατής βιώνω ζωντανά τα έντονα συναισθήματα που κουβαλάνε οι 22, για το τι πιθανόν να προκύψει στο επόμενο κιόλας δευτερόλεπτο.
 
''Εγώ είμαι με την Αργεντινή!... '' μου είπε η κυρία ποδοσφαιρατζού. 
- Δεν λέει και πολλά πράγματα η σημερινή Αργεντινή, και γενικά τα τελευταία χρόνια... , την απογοητεύω
''Είμαι με την Αργεντινή, λόγω Μέσι... '' επιμένει η κυρία στην παρέα
-  Ποιος Μέσι,,, σχολιάζω χωρις καμιά πρόθεση να την απογοητεύσω κι άλλο.
Πράγματι, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη, ο Λιονέλ Μέσι δεν είναι πλέον... Μέσι. Ούτε και πρόκειται να ξαναβρεί τον εαυτό του. Βρίσκεται πια στα τελειώματα του, λόγω ηλικίας, περπατάει στα 36. Ύστερα μη λησμονούμε πως ο Μέσι δεν ήταν ποτέ ο αρχηγός της ποδοσφαιρικής πατρίδας του. Συνήθως, δεν παίζει σα Μέσι με την εθνική Αργεντινής. Που να ξέρει κανείς για ποιο λόγο!  

Διαβαστε ακομα:

ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΙ, ΟΧΙ ΠΡΕΖΟΝΙΑ ΚΑΙ... ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ