ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥΣ

 
Ας την πούμε Ημέρα Σπύρου Λούη
 τη σημερινή. Καθόλου περιττό να τον θυμηθούμε με την ευκαιρία ότι το 1940, σα σήμερα, 26 Μαρτίου, πέθανε ο ολυμπιονίκης του μαραθωνίου δρόμου στους Α’ ολυμπιακούς αγώνες της σύγχρονης εποχής. Ο θρυλικός Σπύρος Λούης.

Έχει ξεκαθαρίσει σήμερα ποια ήταν τα δεδομένα της μεγάλης μάχης στον Μαραθώνα, εκεί όπου οι Έλληνες, συγκεκριμένα οι Αθηναίοι, έδειξαν την κλάση τους ως πολίτες και οπλίτες. Λέμε «μεγάλης» μάχης διότι νίκησαν οι λίγοι τους πολλούς. Ακόμα, πήγε περίπατο ο μύθος ότι οι Πέρσες ήταν αήττητοι. Επίσης, η νίκη ένωσε τους Έλληνες και ανέβασε στα ύψη το ηθικό τους.

Για τους Πέρσες ο Μαραθώνας δεν ήταν πρωτεύουσας σημασίας μάχη. Αυτοί ήθελαν να κυριαρχήσουν στο Αιγαίο και το είχαν πετύχει. Τέλος πάντων, οι Αθηναίοι αποκρούουν τους εχθρούς στον Μαραθώνα και ο ημερόδρομος «γίνεται... Λούης», να έρθει όσο γίνεται πιο γρήγορα στο Φάληρο, να ενημερώσει σχετικά. Πρόλαβε να πει «Νενικήκαμεν...» και έπεσε ξερός, πέθανε.

Ναι, από τον Σπύρο Λούη γεννήθηκε η λαϊκή έκφραση «Έγινε λούης...». Έγινε καπνός, δηλαδή. Έτρεξε πολύ γρήγορα, εξαφανίστηκε.

Άστοχο. Όπως αρκετά από τα νεοελληνικά. Τι σχέση, ωρέ πατριώτες, έχει ο γεννημένος πριν από 150 χρόνια, το 1873, Σπύρος Λούης με τη γρηγοράδα, με την ταχύτητα! Ωρέ, άσχετοι, τον μαραθώνιο κέρδισε, δεν ήταν σπρήντερ, ούτε 400σάρης και 800σάρης. Ο Λούης δεν ήταν καν αθλητής, απλά κάθε μέρα έκανε προπόνηση ως... ταχυδρομικός υπάλληλος. Γι' αυτό προτιμήθηκε να λάβει μέρος στον μαραθώνιο δρόμο στους ολυμπιακούς του 1896.
Διαβαστε ακομα:

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ Η ΜΠΑΛΑ