ΓΙΝΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ, ΚΑΠΟΥ ΘΑ... ΒΟΥΛΕΥΤΕΙΣ

Κάποτε, πριν 50 και 60 χρόνια, ο ποδοσφαιριστής, όπως και ο αθλητής του στίβου, του μπάσκετ, διοριζότανε στο δημόσιο. Στην ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στον ΟΛΠ, στα ΕΛΤΑ. Επί χούντας και μετά, στη μεταπολίτευση, αλά πρώην κομουνιστική Ευρώπη, Ρωσία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και σία, ο αθλητής που έπαιρνε διάκριση σε ολυμπιακούς αγώνες, σε παγκόσμια πρωταθλήματα, φορούσε... στολή. Αξιωματικός του στρατού, του λιμενικού, της αεροπορίας.

Σήμερα, επί Σύριζα: «Έχοντες υπ’ όψη τις διατάξεις των άρθρων τάδε και δείνα, παράγραφος ψάξε βρες, του νόμου «Προστασία της εθνικής οικονομίας-Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» μπλα μπλα μπλα διορίζουμε 156 διακεκριμένους αθλητές.

Φοβερά πράγματα. Διορίζουν νυν και πρώην αθλητές για να... προστατεύσουν την εθνική οικονομία. Για να αντιμετωπίσουν τη δημοσιονομική κρίση. Δηλαδή;

Ψάχνουν τρόπους και λόγους για να βολέψουν κόσμο. Τι να περιμένεις από μια αναξιόπιστη πολιτικά κυβέρνηση, παρά να ενεργεί, να αποφασίζει αναξιόπιστα. Άλλα να είχε υποσχεθεί, άλλα να κάνει.

Ρε! Δεν είμαστε στο 1950 και το 1960. Ο αθλητισμός σήμερα είναι επάγγελμα. Ο πρωταθλητής αμείβεται κανονικά ως εργαζόμενος και τσεπώνει πριμ στις επιτυχίες. Γιατί να προτιμάται αυτός κι όχι κάποιος που δεν έκανε, δεν κάνει επαγγελματικό αθλητισμό;

Διαβάστε ακόμα:

Ηταν βρώμικος ο αγώνας πριν 52 χρόνια