ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ.... ΤΡΕΧΑΛΑΤΖΗΔΕΣ

Γεγονός. Στο μουντιάλ δεν υπάρχουν μεγάλοι παίκτες, αληθινά μεγάλοι. Ούτε φαίνονται νέα ταλέντα. Αυτό που ξέραμε στο παρελθόν. Πάντα, κάθε τετραετία, στην πιο σπουδαία διοργάνωση, λες από το πουθενά πρωτοεμφανιζόντουσαν παικταράδες. Μιλάμε για ποδοσφαιριστές με ποιότητα και τεχνική. Υψηλής κλάσεως. Όχι κάποια ντουλάπα, όχι ένας μαραθωνοδρόμος.

Που είναι ο νέος Κρόυφ; Δεν υπάρχει. ΄Που είναι ένας άλλος Μπεκενμπάουερ; Δεν υπάρχει. Ένας Ζαϊρζίνιο; Δεν υπάρχει.

Μπήκε στο ποδόσφαιρο η στατιστική, όπως στο μπάσκετ, και η τεχνολογία. Και τα μετράνε όλα, πάσες, σούτ, τελικές, χιλιόμετρα. Πόσο τρέχουν ποδοσφαιριστές και ομάδες. Αγώνες ονοιρικούς, που θα καταγραφούν στη μνήμη μας δεν βλέπουμε. Όπως το 1970, τότε που πρωτοείδαμε μουντιάλ ζωντανό από την τηλεόραση στην Ελλάδα. Και από τότε δεν ξεχνάμε το 2-0 της Αγγλίας στα προημιτελικά που το έκανε 3-2 η Γερμανία. Και στα ημιτελικά το Ιταλία- Γερμανία 4-3.