ΜΟΙΡΑΣΙΑ ΣΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Τι θα πει κυβέρνηση; Θα πει νομή εξουσίας. Τα στελέχη ενός κόμματος μετά τη νίκη τους στις εκλογές, μοιράζουν τα οφίτσια. Έχει κι αυτός ο αγώνας μοιρασιά, παρ' ό,τι προβάλλεται ως αγώνας για την... δημοκρατία. Έτσι ήταν πάντα. Σε κάθε αγώνα, ακόμα και ευγενή και δίκαιο. Για την πατρίδα και την κάθε υψηλή ιδέα. Χρειάζεται το... κίνητρο του ο αγωνιστής, ο συναγωνιστής. Τη ντόπα του. Την υπόσχεση ότι θα κερδίσει προσωπικά ο ίδιος κάτι συγκεκριμένο, χειροπιαστό.

Χωρίς προσωπικό κίνητρο, δηλαδή ποια είναι η κονόμα που ο άλλος θα κάνει ταμείο, σήμερα το λένε ''πριμ'', τίποτα δεν περπατάει. Και τίποτα κανένας, αν είναι προσγειωμένος στη γη, δεν περιμένει από κανέναν που θα μπει στο κόλπο. Μάρτυρας η Ιστορία. Πριν οργανωθούν τα κράτη ο αρχηγός έκανε την εξήγα. Ορμάμε κι αν κερδίσουμε τόσα εγώ, τόσα εσείς. Από τότε που οι πόλεμοι γίνονται με κρατικούς στρατούς τα φανταράκια σκοτώνονται τζάμπα. Χωρίς μερτικό. Χωρίς μοιρασιά.

Επιστροφή στα κομματικά οφίτσια. Στην κατάληψη όλων των πόστων που ελέγχονται από το κράτος. Από υπουργεία μέχρι οργανισμούς και ένα κάρο υπηρεσίες. Μια άλλη, σύγχρονη εκδοχή της λεγόμενης λαφυραγωγίας, που στα χρόνια της επανάστασης του 1821 είχε εξελιχθεί σε θεσμό. Άλλο πράγμα η λεηλασία, που κατά κανόνα είναι μία ανεξέλεγκτη ενέργεια και άλλο η λαφυραγωγία ή λαφυραγώγηση. Πολεμώ για να διώξω τον εχθρό, όμως να μου μείνει και κάτι. Η δόξα δεν γεμίζει το στομάχι, αυτό είναι γνωστό από τότε που βγήκαν οι λάσπες στους χωματόδρομους.

Συνήθως, η διανομή των λαφύρων γίνεται με συμφωνητικό που υπογράφεται μεταξύ των οπλαρχηγών πριν από μία σημαντική πολεμική ενέργεια, όπως συνέβη με την πολιορκία της Ακρόπολης το 1821.

Οι Αθηναίοι συνεπικουρούμενοι από άλλους Έλληνες ξεσηκώθηκαν τον Απρίλιο κατά των Τούρκων και τους ανάγκασαν να αποσυρθούν στην Ακρόπολη. Τον Νοέμβριο, χίλιοι Έλληνες άρχισαν να πολιορκούν την Ακρόπολη και κατάφεραν να αναγκάσουν τους Τούρκους να παραδοθούν τον Ιούνιο του 1822. Με συμφωνία που έθετε τέρμα σε σκλαβιά 336 χρόνων.

Η απόφαση των ''καπηταναίων για το ''ρεσσάλτον'' αλλά και η διανομή των λαφύρων καταγράφονται, σα σήμερα 8 Νοεμβρίου, το 1821, σε συμφωνητικό της Εθνικής Παλιγγενεσίας που φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής. Καθαρές κουβέντες και με λεπτομέρειες τι θα κονομήσει ο απλός πατριώτης μετά τη νίκη στον ιερό αγώνα. Κάνε μου τη χάρη να διαβάσεις στη συνέχεια το σχετικό έγγραφο...

Διαβάστε ακόμα:

Η ΚΑΤΑΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ