Η ΚΟΚΑΙΝΗ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ

Σήμερα είναι η ημέρα κατά των ναρκωτικών. Τι σημαίνει αυτό; Να πάρουμε στο κυνήγι τους ναρκομανείς; Να τους βοηθήσουμε. Να κάνουμε προπαγάνδα υπέρ των ναρκωτικών, εναντίον των ναρκωτικών.

Μια ημέρα για τα ναρκωτικά, αν υπάρχει πρόβλημα το λύνει; Το μικραίνει. Ευαισθητοποιεί την κοινωνία, την κάνει να αναλογιστεί τις ευθύνες της.

Σήμερα Πέμπτη, με την ευκαιρία της ημέρας, θα γίνει, λέει, μια “αλλαγή” στον Πεδίον του Άρεως. Από στέκι των εξαρτημένων θα το μετατρέψουν σε χώρο πολιτισμού και ψυχαγωγίας και ενημέρωσης για τα ναρκωτικά. Συναυλίες, εκδηλώσεις διάφορες και μηνύματα εναντίον των προκαταλήψεων και του στιγματισμού, με συνέπεια να κρατούν στο περιθώριο όσους είναι χρήστες.

Ας γίνουμε λίγο ρεαλιστές. Κανένα πρόβλημα αν κατηγορηθούμε για πεζότητα. Για ψυχρότητα. Για αποξένωση. Όλα παίζουν. Όλα είναι στο πρόγραμμα. Αυτό, άλλωστε, είναι πολιτισμός, να ανέχεσαι τον άλλον, αυτόν που τα βλέπει αλλοιώς κι όχι να φοράς ταμπέλες σ' όποιον διαφωνεί μαζύ σου.

Θα δανειστώ στοιχεία από ρεπορτάζ πρόσφατο, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Τα Νέα” και έχει την υπογραφή της κυρίας Αλεξίας Τσαγκάρη. Μιλάμε για το ρεπορτάζ. Με φωτογραφικό υλικό, μάλιστα.

Δυστυχώς η δημοσιογραφία έχει πεθάνει. Τα ΜΜΕ τη βγάζουν στο ετοιματζήδικο. Και το ένα κλέβει το άλλο. Δεν υπάρχει σκέψη, καμμία διάθεση να βγει στο πεζοδρόμιο ο δημοσιογράφος να δει τι συμβαίνει. Να καταγράψει πραγματικότητα.

Στο ρεπορτάζ της κυρίας Τσαγκάρη: Το 2008 αποκάλεσαν “Παράδεισο σε μακέτες” το Πεδίον του Άρεως και η περίφημη ανάπλασή του παραδόθηκε στο κοινό το 2010. Οι εργασίες υπό την επίβλεψη του γνωστού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη κόστισαν περισσότερο από 9,5 εκ. ευρώ. Τελικά;

Εγκαταλείφθηκαν τα 277 στρέμματα πρασίνου. Μεγάλη χώρα η Ελλάδα, ρε. Καταπίνει τα εκατομμύρια και τα κοινοτικά πακέτα χωρίς να παρουσιάζει έργο. Ο Σγουρός, ο περιφερειάρχης, πριν οκτώ μήνες έβαλε λουκέτο στο Πεδίον του Άρεως. Γιατί; Για να περιορίσει την εγκληματικότητα και τους βανδαλισμούς.

Μετά τις 11 τη νύχτα έκλειναν για τον κόσμο οι 16 σιδερένιες πόρτες του πάρκου. Επειδή, όμως, οι πιάτσες του ναρκωτικού έχουν “σπάσει” στο κέντρο της Αθήνας, οι σισαπότες βρήκαν την ησυχία τους στην ερημιά του πάρκου. Καπνίζουν το σίσα, την πάμφθηνη “κοκαϊνη των φτωχών”.

Βασικό συστατικό του σίσα η μεθαμφεταμίνη μπερδεμένη με υγρό μπαταρίας ή, λάδι μηχανής. Ο χρήστης μ' ένα καλαμάκι τοποθετεί προσεκτικά τους διάφανους κρυστάλλους στο γυάλινο πιπάκι και με τη μυτερή φλόγα αναπτήρα καίει το σταφ.

Σίσα, ο γρήγορος θάνατος. Δεν επουλώνονται οι πληγές που ανοίγουν στο σώμα. Το παίρνουν με ένεση, το συνδυάζουν με ηρωίνη ή, κοκαϊνη. Όποιος το παίρνει ξέρει ότι είναι το τέλος του. Δεν ξεφεύγεις απο τούτο το τρυπάκι.

Σήμερα θα καθαρίσουν το πάρκο από τις σύριγγες και τα σπασμένα πιπάκια. Αύριο; Θα συνεχιστεί το εμπόριο των ναρκωτικών στο Πεδίον του Άρεως. Και τα κόμματα θα συνεχίσουν τον πόλεμο μεταξύ τους για να ναρκώνουν τον κόσμο, να τον κοιμίζουν ότι θα του λύσουν τα προβλήματά τους.

Διαβάστε ακόμα:

Το φρένο στο αίμα