Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ!

Καπηλεία. Αυτό το έργο παίζεται με τη δολοφονία του άγνωστου μέχρι πριν ένα χρόνο αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα. Όχι, θα χάσουνε την ευκαιρία με αφορμή την επέτειο του θανάτου του από χρυσαυγίτικο κάθαρμα.

Να ξηγιόμαστε. Το κάθαρμα δεν έχει πατρίδα. Ούτε κόμμα. Ούτε θρησκεία, ομάδα, τίποτα. Το κάθαρμα, αυτός που εύκολα θα φθάσει στα άκρα, θα τον βρεις παντού. Το ίδιο και την καπηλεία.

Ούτε η καπηλεία φοράει μια συγκεκριμένη φανέλλα. Η αριστερά έχει αναγάγει σε επιστήμη τη δουλειά, λέω για την καπηλεία. Την εκμετάλλευση, δηλαδή, όχι την αξιοποίηση των ιδεών της από μια δολοφονία. Σκοτώνει π.χ. ένας μπάτσος κάποιον αριστερό, φιλοαριστερό, άρα φταίει το κράτος. Άρα, ορμήστε να διαλύσετε το κράτος, να ρίξετε την κυβέρνηση.

Ε, κάποια στιγμή το κόλπο το έμαθαν και οι δεξιοί, λέω για την καπηλεία. Δεν υπάρχει δύναμη και τους μεν και τους δε, όλους τους καπηλευτές, να τους χώσεις ένα καπηλειό, να τους κλειδώσει εκεί, και να πετάξει το κλειδί στον υπόνομο. Κι άστους να μεθύσουν, μ' όσο κρασί απέμεινε στα βαρέλια, για τις υψηλές ιδέες τους.

Διαβάστε ακόμα:

Σκύλος είναι, τι φταίει;