ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

Κονσταντίν Μαλόφεβ. Από το μηδέν έγινε μεγαλοεπιχειρηματίας, δισεκατομμυριούχος. Την έπεσε στην Εκκλησία, στο παραμύθι της θρησκείας, όμως παίκτης ο τύπος, όχι λαμόγιο της σειράς, μεσάζοντας της προσκολλήσεως. Σαν κάτι δικές μας λουμπίνες που προσφέρουν υπηρεσίες στα εκκλησιαστικά πράγματα της χώρας.

Η Εκκλησία έχει λεφτά. Ανέκαθεν. Από την αρχαιότητα κρατάει το νταραβέρι της με την εξουσία. Με τους πολιτικούς και τους κατέχοντες. Οι πονηροί, λοιπόν, στο συγκεκριμένο χώρο φτιάχνουν τα κονέ τους. Αναλαμβάνουν να φροντίζουν τις μετακινήσεις των πακέτων. Την εκμετάλλευση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Βασικό. Οι παίκτες να μιλάνε και τη γλώσσα του Θεού και τη γλώσσα των μπίζνες. Ο ιεράρχης κρατάει και τα προσχήματα. Δεν θα μπει στη διαδικασία του δούναι και λαβείν με τον γάτο επιχειρηματία, όταν αυτός δεν ξέρει να μιλήσει με τα ''κύριε ελέησον'' και ''ο Θεός να δώσει''. Είπαμε. Βασικό, βασικότατο ο νταραβεριτζής των εκκλησιαστικών οικονομικών συμφερόντων να δείχνει ότι είναι πράγματι άνθρωπος του θεού.

Ο Ρώσος Κονσταντίν γεννήθηκε 3 Ιουλίου σα σήμερα, το 1974, σπούδασε νομικά, δεν ήθελε να γίνει δικηγόρος, ψιλοπερπάτησε στον τραπεζικό τομέα και γρήγορα έστησε δικό του μαγαζί. Με τη βοήθεια του Θεού, βέβαια και τα κολλητιλήκια του με την ρωσική Εκκλησία. Το παλληκάρι έστησε τη μεγαλύτερη φιλανθρωπική οργάνωση στο κράτος – θηρίο της Ρωσίας. Σοβαρός απατεών. Βοηθάει χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες ορφανά. Λίγο είναι; Είπαμε. Ο σοβαρός απατεώνας προσφέρει κοινωνικό έργο. Δεν μπορεί διαφορετικά να σταθεί ως απατεώνας κλάσεως.

Άλλος είναι ταλέντο στη μουσική, στο θέατρο, στη λογοτεχνία, στην επιστήμη. Ο Κονσταντίν είχε το ταλέντο να ανακαλύψει τον Θεό. Και να τον εκμεταλλευθεί με χοντρές μπίζνες. Με χοντρές απάτες, από τις οποίες ξεφεύγει. Αδίστακτος στην υπεξαίρεση δημοσίου και ιδιωτικού χρήματος, με την εταιρεία χαρτοφυλακίου που έχει. Ποιος να του κουνηθεί, όταν πια μαζί του παίζουν η Εκκλησία και το Κρεμλίνο, ο ίδιος ο Πούτιν.

Ο κύριος Κονσταντίν Μαλόφεβ πουλάει νερό της βρύσης ότι είναι μαγικό, θεραπευτικό, ιαματικό. Είναι απατεώνας. Σύμφωνοι. Κι αυτός που αγοράζει το νερό, τι είναι;

Τι είναι αυτός που βγαίνει στο μπαλκόνι και λέει ''Ψηφίστε με, δεν θα το μετανοιώσετε''. Απατεώνας κι αυτός. Σίγουρα. Το ξέρει καλύτερα απ’ αυτούς που ζητάει να τον ψηφίσουν ότι θα κάνει μια τρύπα στο νερό. Αυτοί που τον ψηφίζουν, τι είναι;

Ποτέ δεν βγάζεις έξω από το παιχνίδι της απάτης το θύμα. Εκτός κι αν είσαι απατεώνας κι εσύ. Καταγγέλεις τον απατεώνα κι όχι τους εξαπατημένους, οι οποίοι αυτοί αποτελούν τη μάστιγα της κοινωνίας. Ακριβώς. Τα υποψήφια θύματα της απάτης γεννούν τον απατεώνα. Ο κόσμος ενεργοποιεί τον απατεώνα. Πάμε παρακάτω.

Ο σοβαρός απατεώνας παρουσιάζει έργο, κοινωνικό έργο. Απατεώνας είναι, όμως όχι λαμόγιο. Να κάνει μια αρπακτή και να εξαφανιστεί. Όχι. Ο σοβαρός απατεώνας εντάσσεται νόμιμα και με προοπτική στον κόσμο των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Και κτίζει με θεμέλια το μηχανισμό της απάτης του, και καθίσταται αναγκαίος στην κοινωνία. Όπως «το παιδί του Πούτιν» και ''το παιδί της ρώσικης Εκκλησίας''.


Διαβάστε ακόμα:

ΟΙ ΒΑΡΩΝΟΙ ΤΗΣ ΚΟΚΑΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ... ΣΕΒΑΣΜΟ