ΜΕ ΤΑ ΕΞΑΣΦΑΙΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ…

Μετά τα 70 αρχίζει η αληθινή ζωή. Η κουβέντα είναι δική μου. Ναι, αφού καβαλήσει τα εβδομήντα ο άνθρωπος αρχίζει να δίνει νόημα στην ύπαρξη του. Με τις εμπειρίες του, με την προσωπική του σοφία ζει πια για τη δική σου ζωή. Για πάρτη του μόνο. Αρκεί να μην κουβαλάει ανοικτούς λογαριασμούς με τρίτους… Να τον κυνηγάνε οι τράπεζες, να χρωστάει, να προκαλεί τις ισορροπίες του η γυναίκα του, τα παιδιά του. Μ’ άλλα λόγια να σταματήσει να τον έχει από κάτω η καθημερινότητα του.

Κάνω τούτες τις σκέψεις με αφορμή το νέο για τον Τζεφ Μπρίτζες. Διαγνώστηκε με λέμφωμα, είναι είδος καρκίνου. Του 1949, μόλις πέρασε τα 70 ο πολύ καλός ηθοποιός, και του κλήρωσε η περιπέτεια. Ξεπετάχτηκε στη γωνία, με τα εξάσφαιρα στο χέρι, και τον απείλησε ωμά και σταράτα:

- Τζεφ, μέχρι εδώ ήταν, ετοιμάσου να σε πάρω για τον αγύριστο…

Ποιος είναι ο… άγνωστος που τον προειδοποίησε για το σύντομο τέλος του; Και ο οποίος θα έβαζε τα γέλια χα χα χα, αν ο μελλοθάνατος του έλεγε ''Δεν με στεναχωρεί ο θάνατος, διότι υπάρχει και η μετά θάνατο ζωή… ''.

- Συμφωνώ Jeff, χα χα χα, θα επιστρέψεις στη Δευτέρα Παρουσία, χα χα χα, αλλά θα ‘σαι στην ίδια ηλικία που θα σε πάρω, χα χα χα, θα ζωντανέψεις στα 71 σου, άρα πάλι θα είσαι ανάμεσα ζωής και θανάτου, χα χα χα…