Ο ΓΑΜΟΣ ΘΕΛΕΙ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΑΡΟ

Αρχαία ιστορία ο γάμος. Πανάρχαια. Έπρεπε να γίνει η γαλλική επανάσταση, περίπου διόμισυ αιώνες πριν, για να κάνουν στην άκρη το παπαδαριό. Για να παντρευτούν δυο άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη την ευλογία της εκκλησίας.

Γάμος ίσον θρησκευτικός γάμος. Το κράτος, δηλαδή, αναγνώριζε ότι ένας άνδρας και μια γυναίκα είναι σύζυγοι μόνον αν γινόταν το... μυστήριο σε κάποια εκκλησία. Με τα χρόνια και τους καιρούς άρχισε να παίζει ο πολιτικός γάμος. Ο μη θρησκευτικός, δηλαδή. Με κάποια καθυστέρηση δεκαετιών προέκυψε και στην Ελλάδα το κόλπο.

Για πρώτη φορά λόγος να ισχύσει και στην Ελλάδα ο πολιτικός γάμος έγινε το 1928. Όταν ο τότε υπουργός δικαιοσύνης έκανε τη σχετική πρόταση. «Τι μαλακίες είναι αυτές...» έκοψε τη φόρα του υπουργού ο δικτάτορας Θόδωρος Πάγκαλος.

Στις 22 Μαρτίου, λοιπόν, το 1982, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο νομιμοποιείται ένας γάμος και πολιτικά, όχι απαραίτητα θρησκευτικά, εκκλησιαστικά. Ο πρώτος πολιτικός γάμος στην Ελλάδα έγινε Ιούλιο του 1982 σε κάποιο χωριό της Ικαρίας. Τους νεόνυμφους τους... ευλόγησε ο κοινοτάρχης.

Ένα κάρο παραμύθια έλεγε από τα μπαλκόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου μέχρι να γίνει, τελικά, πρωθυπουργός Αυτή είναι όλη την ουσία της λεγόμενης πολιτικής. Από το καλοκαίρι του 1974 μέχρι το φθινόπωρο του 1981 ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είχε υποσχεθεί τα άντερά του. Σ’ όλους. Άνδρες, γυναίκες, νέους, γέρους, εργαζόμενους, βιοτέχνες, καταστηματάρχες, δημόσιους υπαλλήλους, συνταξιούχους, ανέργους, επιστήμονες, καλλιτέχνες, φοιτητές στους πάντες όλους.

Άσε ότι σχεδόν όλοι όσοι κάνουν τη μαλακία να παντρευτούν, ακόμα κι αν περάσουν από τον δήμαρχο, τελικά δεν αγνοούν τη θεατρική παράσταση στην εκκλησία. Παίζει δυνατά το show του θρησκευτικού γάμου.

Διαβαστε ακομα:

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ