ΛΙΓΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΙ... ΑΝΤΡΟΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΑΝ ΕΜΕΙΝΑΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ
02/05/2025
•
Και οι Αλβανοί πάνε στην πατρίδα μετά από χρόνια και παθαίνουν την πλάκα τους. Δεν αναγνωρίζουν την ίδια τη γειτονιά τους που μεγάλωσαν, Τόσο πολύ άλλαξε η γειτονική μας χώρα. Έγινε μια άλλη Αλβανία. Δεν χάθηκαν ακόμα οι burrnesha. Οι αντρογυναίκες. Οι ορκισμένες παρθένες. Το κουμάντο στην οικογένεια που φοράει παντελόνι και έχει ξεχάσει ότι είναι γυναίκα. Κάποιες λίγες, πολύ λίγες υπάρχουν ακόμα στα βουνά της βόρειας Αλβανίας, σε χωριά πολύ μακριά από τις πόλεις.
Πως προέκυψαν όσες αρνήθηκαν την ταυτότητα τους, τον ίδιο τον εαυτό τους, το γάμο βέβαια και επιβίωσαν σε ανδροκρατούμενο κόσμο; Γιατί μεταμορφώθηκαν σε άνδρες; Μην πάει η σκέψη σε τρανσέξουαλ και ό,τι άλλο σχετικό.
Από τον μεσαίωνα κρατάει αυτό. Η οικογένεια χάνει τον πάτερ-φαμίλια κι αν δεν υπάρχει αρσενικός ορίζεται αφεντικό μια κόρη, η οποία ξεχνάει το φουστάνι. Οτιδήποτε γυναικείο, αφού ορκίζεται να κρατήσει την παρθενιά της. Όρκος μπροστά στους γηραιότερους του χωριού. Με ιεροτελεστία κόβει τα μαλλιά και φεύγει κάθε στοιχείο να θυμίζει ότι είναι γυναίκα.
Ξεχνάει ότι είναι γυναίκα. Μετά από λίγα χρόνια την βλέπεις και είναι άνδρας κανονικός. Αλλαγή φύλου; Σε καμιά περίπτωση. Βοσκός γίνεται, οδηγός τρακτέρ, συμπεριφέρεται σαν άνδρας, Είναι ''άνδρας'', την βλέπεις και δεν την ξεχωρίζει από άντρα. Επάνω της δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει ότι είναι θηλυκιά.
Διαβαστε ακομα: