Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΝΑΥΑΡΧΟΣ!

Φεβρουάριος 1825. Ο σουλτάνος Μαχμούτ Β' λέει ''Δεν πάει άλλο, έχουμε ξεφτυλιστεί, μας πιάνουν τον κώλο κάτι χαμένα κορμιά που εδώ και τέσσερις αιώνες τους κρατάμε ραγιάδες''. Ενοχλούν τον άλλοτε κραταιό οθωμανικό στρατό αυτά τα μπουρδέλα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις βαλκανικές χώρες, άσε ότι εκδηλώνουν τάσεις ανεξαρτητοποίησης και διάφοροι τοπικοί πασάδες.

Γάλλοι και Αυστριακοί στρατιωτικοί με την πείρα των ναπολεόντειων πολέμων και την ειδικότητα στην αντιμετώπιση λαϊκών εξεγέρσεων αναλαμβάνουν για λογαριασμό του σουλτάνου να σχεδιάσουν την «τελική λύση». Και να δώσουν ένα τέλος στον ξεσηκωμό των κατακτημένων. Η δουλειά ανατίθεται στον Ρασίντ πασά, τον γνωστό Κιουταχή.

Προσωπικότητα ο Κιουταχής, ικανός στρατηγός και αξιοσέβαστος, μυαλό ανοικτό, ωμός, απάνθρωπος, αδίστακτος να καταπατήσει τους νόμους του πολέμου, να φερθεί με βαρβαρότητα. Ο ίδιος ο μπαρουτοκαπνισμένος Κιουταχής φρόντισε στην επιλογή της στρατιάς του με 35.000 φαντάρια. Θα ξεκινήσει από την Ήπειρο, θα τσακίσει το επαναστατημένο Μεσολόγγι και θα ενωθεί με τον Ιμπραήμ.
Όλα κανονισμένα. Συμφωνημένα ανάμεσα στον πασά της Αιγύπτου Αλή, θετό πατέρα του Ιμπραήμ, και του Μαχμούτ. Μετά το τέλος της επιχείρησης η Πελοπόνησος θα ανήκει στον Αλή, που θα πάρει τους Μωραϊτες στην Αίγυπτο και στο Μωριά θα φέρει Αιγύπτιους φελάχους. Είχε εξασφαλιστεί η έγκριση της Αγγλίας.

Σα σήμερα, 24 Φεβρουαρίου, από την Σούδα της Κρήτης, τη ναυτική του βάση, ο Ιμπραήμ ξεκινάει με 4.000 πεζούς και 500 ιππείς με κατεύθυνση να αποβιβαστεί στη Μεθώνη. Η ευκαιρία των Ελλήνων να κτυπήσουν τον ταλαιπωρημένο αιγυπτιακό στρατό από το θαλασσινό ταξίδι. Ποιοι Έλληνες; Φοβερά πράγματα.

Ο Κολοκοτρώνης είναι φυλακή. Τον Νικηταρά τον κυνηγάνε οι κυβερνητικοί. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δολοφονημένος. Ο Καραϊσκάκης στην απ' έξω, τον φοβούνται. Άλλους οπλαρχηγούς τους έχουν απομακρύνει, όχι τους Ρουμελιώτες καπεταναίους, όχι τους κυβερνητικούς, που στον Μωριά έχουν συμπεριφορά στρατού κατοχής. Οι δε Υδραίοι που κάνουν κουμάντο πολιτικά τα δίνουν όλα πως θα καθαρίσουν τους κομματικούς αντιπάλους τους και πως θα κονομήσουν από το δάνειο.

Ο Ιμπραήμ τον Μάρτιο του 1825 κάνει δεύτερη απόβαση με 7.000 πεζικάριους και 500 αλογομούρηδες. Η ελληνική κυβέρνηση απαντάει μ' ένα... ανέκδοτο. Διορίζει αρχιστράτηγο τον... Κουντουριώτη και αρχηγό των όποιων δυνάμεων στη ξηρά ένα νούμερο, έναν της πλάκας ναυτικό, με το όνομα Κυριάκο Σκούρτη.

Ο Κολοκοτρώνης μπροστά στον κίνδυνο από βορρά του Κιουταχή και στον Μωριά του Ιμπραήμ ζητάει μέσα από τη φυλακή, στην Ύδρα που τον έχουν, να τον ελευθερώσουν να πολεμήσει. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο κυρ Γιώργης Κουντουριώτης διορίστηκε αρχιστράτηγος και στρατηγός ο Σκούρτης, ο Κολοκοτρώνης, η Νο1 μούρη του 1821, είπε το αμίμητο: «Ε, να διοριστώ κι εγώ... ναύαρχος κι όλοι μαζί να τσακίσουμε τον Ιμπραήμ!».

Διαβάστε ακόμα:

Από την εποχή του Αριστοφάνη