ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΦΤΗΝΟ ΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Εϊναι κάτι τηλεοπτκές εκπομπές «γνώσεων» όπου ο παρουσιαστής ρωτάει τον «διαγωνιζόμενο» ανύπαρκτα πράγματα. Ανύπαρκτα διότι αυτά που ρωτάει δεν έχουν σχέση με γνώση, ούτε καν με πληροφόρηση. Πράγματα εντελώς αδιάφορα, για παράδειγμα τι χρώμα ήταν το παλτό της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην τάδε ταινία. Καμμία σημασία δεν έχει αν ήταν κίτρινο ή, κόκκινο κι αν πράγματι φορούσε παλτό ή, καπαρντίνα.

Η Μαρία Πλυτά είναι η πρώτη σκηνοθέτις του ελληνικού σινεμά. Αυτό είναι ένα γεγονός που αξίζει να αναφερθεί και όσοι ενδιαφέρονται σχετικώς να του δώσουν τις όποιες διαστάσεις. Μια Θεσσαλονικιά, που πέθανε σα σήμερα, 4 Μαρτίου, το 2006, στα 91 της, ξεκίνησε το γράψιμο, λογοτέχνις, μπλέχτηκε με το σινεμά, βοηθός στην παραγωγή δύο ταινιών, του Σακελλάριου και του Τζαβέλλα, και το 1950 γύρισε την πρώτη της προσωπική δουλειά. Τα «Αρραβωνιάσματα», μία κινηματογραφική διασκευή του έργου του Μπόγρη, με Ντίνο Ηλιόπουλο και Αιμίλιο Βεάκη.

Ο ελληνικός κινηματογράφος δεν έγραψε. Πολύ σκαρταδούρα, ταινίες ατελείωτες φτιαγμένες στο πόδι, χωρίς σκέψη για κάτι ξεχωριστό. Εντυπωσιάζει ότι η Μαρία Πλυτά από την πρώτη της ταινία έκανε επιλογές και με καταξιωμένους ηθοποιούς. Κάθε χρόνο γύριζε ένα φιλμ, το 1951 «Η Λύκαινα» με Αλέκα Κατσέλη, 1952 «Ο Βαφτιστικός» από την οπερέτα του Σακελλαρίδη με Φωτόπουλο και Αλεξανδράκη, 1953 «Η Εύα» με Κατράκη, Ηλιόπουλο, Αλεξανδράκη, 1954 «Το κορίτσι της γειτονιάς» με Ορέστη Μακρή, Δέσπω Διαμαντίδου, Γιώργο Φούντα, 1956 «Η Δούκισσα της Πλακεντίας» με Λάμπρο Κωνσταντάρα, 1959 «Το Ναυάγιο της ζωής» με Τζένη Καρέζη κ.α.

Μιλάμε για χρόνια που ο κόσμος ήταν αρνητικός σε κάτι ποιοτικό, στο σινεμά ήθελε το φθηνό, τα φαρσοκωμωδία που έβγαζε χοντρό γέλοιο και το μελό διότι είχε ανάγκη να κλάψει, να πενθήσει. Από τη μία, λοιπόν, είναι ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός και από την άλλη η... αγορά, η όποια καταναλωτική δυναμική που ορίζεται από τον, όπως τον αποκαλουν, λαό.

Θες, λοιπόν, κυρία μου, κύριέ μου, να κάνεις ταινίες; Θα να τις κάνεις όπως γουστάρουμε εμείς, στα μέτρα μας, όχι όπως θες εσύ ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός.

Διαβάστε ακόμα:

Δεν μπορούσε να γράψει χωρίς να καπνίζει