ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ

Τα είπε όλα η ταινία. Η πολύ μεγάλη ταινία “Αμαντέους”, του 1984, του Τσέχου Μίλος Φόρμαν, που δικαίως είχε πάρει οκτώ όσκαρ. Υποτίθεται ότι το έργο είναι για τον Βόλφγκραντ Αμαντέους Μότσαρτ, τον μέγιστο μουσικό. Σ' αυτόν, και σε 3-4 ακόμα κλασικούς σταματάει η μουσική δημιουργία. Η μουσική σκέψη. Η μουσική γλώσσα.
Ο αληθινός, όμως, πρωταγωνιστής του φιλμ είναι το απόλυτα τραγικό πρόσωπο του δύστυχου Αντόνιο Σαλιέρι (στη φώτο ο Μάρεϋ Άμπραχαμ που τον είχε υποδυθεί στο σινεμά), του Ιταλού Νο1 μουσικού στη αυλή του αυτοκράτορα της Αυστρίας Ιωσήφ Β'. Εποχή, όπου οι βασιλείς και οι αρχιερείς ήταν οι μεγάλοι χορηγοί των καλλιτεχνών, ζωγράφων, ποιητών, γλυπτών, μουσικών.

Προσλαμβάνεται στην αυλή του Ιωσήφ ένας αλητάμπουρας, ο Μότσαρτ. Με τσογλανίστικη συμπεριφορά. Τι πράμα είναι τούτο, απορεί ο Σαλιέρι, ο θρησκόληπτος, ο ευσεβής, ο λάτρης της μουσικής, την οποία θεωρεί ευλογημένη από τον Θεό.

Απογοητεύθηκε από τον Ύψιστο ο αυτοκρατορικός μουσικοσυνθέτης Σαλιέρι. Μαγεύτηκε από το ταλέντο του νεαρού Μότσαρτ και κόντεψε να σαλέψει. Πώς είναι δυνατόν! Ο Θεός να χαρίζει το θείο δώρο της εμπνευσμένης μουσικής δημιουργίας σ' ένα κωλόπαιδο κι όχι στον δούλο των ουρανών, τον ενάρετο Σαλιέρι.

Ο Ιταλός μίσησε τον Μότσαρτ (φώτο, οι δυο τους στην ταινία), μέχρι που ήθελε να τον δολοφονήσει, αρνήθηκε τον Θεό, έκαψε τον Σταυρό του Χριστού. Γιατί; Γιατί όχι σε μένα και γιατί στον ανήθικο Μότσαρτ να δοθεί η θεία Εντολή; Δεν έβρισκε απάντηση. Ο μεγαλοδύναμος δεν δίνει απαντήσεις. Ποτέ.

Μεγάλος κινηματογράφος οι στιγμές που ο Μότσαρτ ξεψυχάει στο κρεβάτι πριν τον πάρει ο Χάρος. Θαρρείς πως ο 36χρονος να έχει πιάσει επαφή με το υπερπέραν όταν υπαγορεύει παρτιτούρα στον ίδιον τον Σαλιέρι, ο οποίος με δέος βιώνει τη γέννηση αιώνιας μουσικής από τον ετοιμοθάνατο.

Ο Σαλιέρι μέχρι το δικό του θάνατο σα σήμερα 7 Μαϊου, το 1825, δεν σταμάτησε να πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, που όμως είναι ένας κακός, ένας άδικος Θεός.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΤΡΕΛΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΕΚΕΙΝΑ ΜΕ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ