ΤΑ ΜΑΓΙΑ ΤΗΣ ΘΡΥΛΙΚΗΣ ΜΑΓΙΑΣ

Η μπαλαρίνα φαίνεται στο πρόσωπό της. Δεν θα πω ότι έχω τέτοιο χάρισμα, να ''φωτογραφίζω'' άτομο από το πρόσωπο του, όμως σε τρεις περιπτώσεις μου βγήκε. Για τρεις γυναίκες που είχαν χιλιόμετρα δεκαετιών στο χορό, χωρίς να το γνωρίζω, όταν τις συνάντησα είπα μέσα μου «Αυτή είναι μπαλαρίνα, έχει πρόσωπο γυναίκας μπαλέτου...».

Πέθανε Μάιο του 2015 από καρδιακή προσβολή η Μάγια Πλισέτσκαγια στα 90 της χρόνια. Μέχρι τα τελευταία της στο πρόσωπο της φαινόταν, έτσι λέω εγώ, η προσωπική της Ιστορία στο μπαλέτο. Ο θρύλος του κλασικού χορού. Η Μάγια επάνω στη σκηνή έκανε μάγια. Μυθική πρίμα μπαλαρίνα των Μπολσόι.

Ποτέ δεν χώνεψα την ατάκα «Ουδείς αναντικατάστατος». Ακόμα κι αν υπάρξει άλλη ισάξια της Μεγάλης Ρωσίδας, απορρίπτω αυτό το φτηνό, το ισοπεδωτικό «Ουδείς αναντικατάστατος». Οι θεοί των ουρανών πράγματι έχουν αντικαταστάτες. Οι άνθρωποι σήμερα πιστεύουν άλλους θεούς, που τους είχαν ανακαλύψει πριν ακόμα περπάταγαν με τα δύο. Στους στους γήινους θεούς, όμως, δεν υπάρχουν αντικαταστάτες.

Η Μάγια είναι θεά. Και σαν τέτοια ήρθε από τον άλλον κόσμο. Πολύ σωστά έλεγε ότι το ταλέντο δεν το βρίσκεις, δεν το αποκτάς. Ο ταλαντούχος γεννιέται, δεν γίνεται. Κι αυτό δεν είναι αδικία θεϊκή, επειδή κάτι θέλει να μας πει ο Θεός όταν χαρίζει το ταλέντο σ΄ έναν συγκεκριμένα κι όχι σε κάποιον άλλον...

Αν ρωτάς μήπως ήταν θεούσα, θρησκόληπτη η νεραϊδομπαλαρίνα, απλά να αναφέρω ότι ήταν πονεμένη αντικομουνίστρια και αισθανόταν τυχερή που δεν την σκότωσαν κοριτσάκι, μετά την εκτέλεση του πατέρα της από το σοβιετικό καθεστώς. «Όποιους καθάριζαν από ανθρώπους της εξουσίας για αντικομματική συμπεριφορά, την ίδια τύχη είχαν και τα παιδιά τους, τα δολοφονούσαν... Επί Σοβιετικής Ένωσης όλοι ζούσαμε μέσα σε μία φυλακή, έτσι αισθανόμασταν...».

Η Μάγια, που γεννήθηκε το 1925, σα σήμερα στις 20 Νοεμβρίου, στα 73 της χόρεψε στο Ηρώδειο, καλοκαίρι του 1998. Και στα 87(!) εμφανίστηκε στο Μέγαρο Μουσικής, το 2011, και απέδωσε για δέκα λεπτά ένα κομμάτι, το «Ave Maya», που χορογράφησε ειδικά γι' αυτήν ο Μωρίς Μπεζάρ. Λίγο πριν έρθει στην Αθήνα το «Ave Maya» είχε παρουσιαστεί από την 87χρονη Πλιτσέσκαγια στον Πύργο του Άυφελ, κάτω από ένα τεράστιο πανό που διάβαζες δύο λέξεις: «Αva Maya».

Μετά από μία εμφάνισή της, το 2005, για την τότε 80χρονη Πλιτσέσκαγια, οι Financial Times έγραψαν: «Η Μάγια ήταν κι είναι ακόμα και σήμερα μία σταρ, ένα ιερό τέρας, η τέλεια επιτομή για τη θεατρική δόξα, ένα φωτεινό, λαμπερό ορόσημο σ' έναν κόσμο όπου όλο και περισσότερο λείπουν τα μεγάλα ταλέντα, μια ομορφιά στον κόσμο της γοητείας του μπαλέτου».

Διαβάστε ακόμα:

ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΕΡΗΣΗΣ