ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΤΟΥ 16ΟΥ

Ποτέ δεν με κέρδισε ο ελληνικός σινεμάς. Και ο θεωρούμενος κλασικός, παλιός, και πολύ περισσότερο ο νέος, ο μοντέρνος, ο ποιοτικός και του κώλου τα εννιάμερα.

Στη μεταπολεμική Ελλάδα, μετά τον εμφύλιο, κυνηγιέται ο,τιδήποτε πολιτικοποιημένο, ψαγμένο, ανατρεπτικό, αιρετικό. Στη γελοιογραφία δεκτοί οι απολιτίκ Αρχέλαος και Χριστοδούλου, στο θέατρο παίζει μπάλα η ανώδυνη κωμωδία, η μακριά από τα κοινωνικά προβλήματα. Το ραδιόφωνο είναι αποκλειστικά κρατική υπόθεση, το ίδιο και η τηλεόραση μέχρι το 1990.

Τι να μου πει στον κινηματογράφο η ελληνική ταινία; Τίποτα. Να πάω σινεμά, να πληρώσω πέντε δραχμές, για να δω μελόδραμα της πλάκας ή κωμωδία της συμφοράς. Ούτε με σφαίρες.

Κατά λάθος, και με παρέα, χωρίς να το πάρω πρέφα βρίσκομαι να παρακολουθώ σε συνοικιακό σινεμά τον Ηλία του 16ου. Η έκπληξη! Τεράστιος ηθοποιός ο Κώστας Χατζηχρήστος. Πού να βρεις τον ίδιον σήμερα στο Χόλυγουντ. Και η ταινία, σκηνοθετημένη από τον μέγιστο Αλέκο Σακελλάριο, βλέπεται, και ξαναβλέπεται.

Τα άντερα του έχει γράψει ο Σακελλάριος. Το φαινόμενο. Θεατρικά έργα, επιθεωρήσεις, σενάρια, τραγούδια, χρονογραφήματα. Στην εποχή του σάρωναν τα δίδυμα. Δυο συγγραφείς ζευγάρι κανονικό στην παραγωγή. Ο Σακελλάριος (1913- 1991) έκανε παιχνίδι με τον άλλον τον γίγαντα, τον Χρήστο Γιαννακόπουλο (1909-1963). Συνέγραψαν για το θέατρο ατέλειωτα πράγματα. Οι Γερμανοί Ξανάρχονται, Ένας Ήρωας με Παντούφλες, Δεσποινίς ετών 39, Ένα Βότσαλο στη Λίμνη, Αλλοίμονο στους Νέους, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Υπάρχει και Φιλότιμο, Θανασάκης ο Πολιτευόμενος, Μια Τρελή Τρελη Σαραντάρα, Τα Κίτρινα Γάντια και άλλα πολλά. Και τα έργα τους, όπως κι άλλων δίδυμων συγγραφέων, γινόντουσαν ταινίες.

Ο Ηλίας του 16ου έκανε πρώτη προβολή το 1959, σα σήμερα 6 Απριλίου. Στη φώτο ο μαϊμού μπάτσος Χατζηχρήστος (1921-2001) με τον κανονικό αστυνομικό Θάνο Τζενεράλη (1910- 1989), ηθοποιό προερχόμενο από την όπερα, στο σινεμά μόνιμα σε β΄και γ΄ ρόλους, που στον ''Ηλία του 16ου'' δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.

Ποιο είναι το θέμα; Οι κωμωδίες της μεταπολεμικής Ελλάδος ανεβαίνουν πάλι στο θέατρο και δεν υπάρχει... σύγκριση. Οι σημερινές παραστάσεις μειονεκτούν, οι κωμικοί ηθοποιοί του χθες δεν πλησιάζονται. Το ίδιο και στο σινεμά. Διαμάντι ο κινηματογραφικός Ηλίας του 16ου με Χατζηχρήστο, σκουπίδι η ταινία με τον Πέτρο Φιλιππίδη. Για ταινιοθήκη η ασπρόμαυρη ταινία του 1959 με Χατζηχρήστο, για πέταμα το εγχρωμο remake του Ηλία του 16ου.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΙΛΙΜΙΑ ΚΑΙ ΧΑΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ