ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΡΕ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ... ΓΛΥΤΩΣΕΙ

Ανοίγει το στόμα και πετάει με τη γλώσσα μια πέτρα τόσο βαρειά, μέχρι που δολοφονεί μια πόλη, εξαφανίζει επτά βουνά, το ένα πίσω από το άλλο και τα ποτάμια ανάμεσα τους. Είναι ποιητής. Γι΄ αυτό. Έχει τη δύναμη να πει την αλήθεια, που η πουτάνα αυτή. λέω για την αλήθεια, δεν είναι μια λέξη μονάχα. Λέξεις, λόγια δηλαδή, μπαρούφες σκέτες όσες θες, από ιερείς και προφήτες, που λένε όσα βολεύεται να ακούσει η ψεύτικη ανθρώπινη ψυχούλα. 

Ποιητής ο κερατάς, ταξίδευσε στην κόλαση, και επέστρεψε. Ποιητής όχι γιατί έγραψε στιχάκια και να πει άσπρο το μαύρο. Να, για δείγμα, πάρε μια πετριά του πριν επτά αιώνες ακριβώς, ούτε μια μέρα πριν και μετά:

- Μη τρέμεις, κύριε μαλάκα, κανένας δεν είναι σε θέση να σου στερήσει τη μοίρα σου...

Μια ατάκα- σε ελεύθερη απόδοση του αποδυτηρίακια- και ο ποιητής γκρεμίζει ό,τι προσπαθούν να στήσουν όρθιες θρησκείες και ιδεολογίες. Να πουλήσουν το χυδαίο τους ψέμα, την ελπίδα, το αύριο που θα είναι έτσι κι όχι στουπέτσι, αν προσκυνήσεις, αν αγωνιστείς, αν κάνεις αυτά και αποφύγεις τα άλλα. Ο ποιητής του μεσαίωνα σε καρφώνει με το μαστίγιο της πουτάνας- μια είναι η πουτάνα, η αλήθεια. Την γράφω όλη την ατάκα:

-  Μη τρέμεις, ουδείς είναι άξιος να μας στερήσει τη μοίρα μας... , αυτή είναι το δώρο μας.

Ποια δύναμη να κρατάει η άγια τριάδα όταν ο Αλιγκιέρι βάζει στο τραπέζι του talk-show τον  δικό του δυναμίτη; ''Τρεις σπίθες είναι αναμμένες σε κάθε ανθρώπινη καρδιά, η περηφάνια, ο φθόνος και η φιλαργυρία''.