ΜΕ ΤΟ ''ΚΑΤΗΓΟΡΩ'' ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΛΥΤΩΣΕ Ο ΑΘΩΟΣ
Πολύ μεγάλος συγγραφέας. Τον διαβάζεις και μπαίνεις στο πετσί της εποχής του. Της κοινωνίας και του λαού της Γαλλίας. Ορφανό από πατέρα φτωχόπαιδο, ζούσε με την μάνα του σε σοφίτα κι έτρωγε ξερό ψωμί μ’ ό,τι άλλο βρισκόταν. Η τσέπη ήταν άδεια και γι' αυτό δεν έκανε το κόπο να βάλει το χέρι του.
Ο Εμίλ Ζολά ήταν μελετηρό πιτσιρίκι. Και του άρεσε να γράφει. Αυτό έκαμε τις νύχτες στο κρεβάτι κρατώντας στο άλλο χέρι το κερί. Σίγουρα βοήθησε τη σκέψη του κι άνοιξε τον ορίζοντά του η προσωπική φιλία με τον συνομήλικο, άλλον τεράστιο Γάλλο, μετέπειτα ζωγράφο Πωλ Σεζάν. Έκαναν παρέα οι δυο τους όλη μέρα και αχτινογραφούσαν τον κόσμο γύρω τους με μάτι εντομολόγου.
Πρώτη του δουλειά, έφηβος ακόμα ο Αιμίλιος Ζολά που γεννήθηκε Απρίλιο του 1840, βοηθός κλητήρα σε εκδοτικό οίκο. Γρήγορα απέκτησε εμπιστοσύνη στο ταλέντο του και έγραψε αριστουργήματα. Εμβληματικά μυθιστορήματα. Η πένα του, τολμηρή και με φτερά ελευθερίας, ήταν καταπέλτης για την εξουσία του Ναπολέοντα Γ' και της Εκκλησίας.
Το ''Κατηγορώ'' ήταν μια ανοικτή επιστολή στον Γάλλο πρόεδρο. Ένα χρέος του πνευματικού ανθρώπου και πολίτη Ζολά να συμπαρασταθεί στον αδίκως κατηγορούμενο για προδοσία Γαλλοεβραίο αξιωματικό Αλφρέντ Ντρέυφους, ο οποίος κινδύνευε να εκτελεστεί, με το κράτος και την κοινή γνώμη εναντίον του. Με το ''Κατηγορώ'' ο Ζολά προκαλούσε, αποζητούσε να τον σύρουν στα δικαστήρια, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να αποδείξει την αθωότητα του Ντρέυφους.
Χάρη στο ''Κατηγορώ'' και το ''σκάνδαλο Ντρέυφους'', που είχε αναστατώσει την Γαλλία και δεν ήταν παρά μία πλεκτάνη, έγινε ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας. Τούτη την κοινωνική επιτυχία δεν πρόλαβε να την βιώσει ο Εμίλ Ζολά. Πέθανε από τις αναθυμιάσεις της σόμπας το 1902, σα σήμερα 29 Σεπτεμβρίου.
Διαβαστε ακομα: