ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Το είπε ο ίδιος, μάλιστα το έγραψε κιόλας στην αυτοβιογραφία του, το βιβλίο ''Εξομολογήσεις μιας Μάσκας''. Ότι για πρώτη φορά αυνανίστηκε στη ζωή του όταν είδε το ζωγραφικό πίνακα του Γκουίντο Ρένι ''Ο Άγιος Σεβαστιανός''. Ο βασανισμένος άγιος είναι ημίγυμνος και δεμένος σε δένδρο, ενώ δυο βέλη καρφωμένα είναι στο σώμα του. Έτσι τον ήθελε ο Ιταλός μπαρόκ ζωγράφος (1575-1642), από τους πιο σημαντικού του αιώνα του. Φωτογραφήθηκε στην ίδια στάση και ο Ίαπωνας ποιητής Μισίμα (φώτο).

Έχει περάσει στην Ιστορία ο Γιούκιο Μισίμα, όχι τόσο για το συγγραφικό του έργο, αλλά για τον τρόπο που αυτοκτόνησε. Κολλημένος στην παράδοση της χώρας του, στους σαμουράι και τον θεϊκό ρόλο που έχει ο αυτοκράτορας, έφτιαξε προσωπικό στρατό με μυημένους θαυμαστές του και με 100 απ' αυτούς επιχείρησε να καταλάβει τη... στρατιωτική εξουσία. Κατάφερε να μπει στα υπουργείο άμυνας κι όταν άρχισε να εκφωνεί λόγο στους αξιωματικούς, αυτοί τον πήραν στο ψιλό.

Έτσι κι αλλοιώς ήταν αποφασισμένος να αυτοκτονήσει, ηρωϊκά και θεαματικά. Συνέβη το 1970, σα σήμερα 25 Νοεμβρίου. Αμέσως μετά το αποτυχημένο, το σωστό είναι το συμβολικό ''πραξικόπημα'', προχώρησε ιεροτελεστικά στο σεπούκου, την αυτοκτονία του, που ολοκληρώθηκε με τον αποκεφαλισμό του από τον εραστή του. Στο σεπούκου ο αυτόχειρας σπρώχνει το μαχαίρι στα σωθικά του, και το τέλος έρχεται με την πράξη ελέους, όταν ένας δικός του άνθρωπος του κόβει με τη μια το κεφάλι.

Ο Μισίμα μελέτησε αρχαία Ελλάδα και έκρινε πως η πνευματικότητα της κάπου πάσχει, γι’ αυτό στέριωσε ο χριστιανισμός. Από την κλασική αρχαιότητα της Αθήνας κράτησε το κάλλος, το σωματικό κάλλος. Ο ίδιος γυμναζόταν συστηματικά και χωρίς ουσίες έφτιαξε σώμα αρμονικό. Στον κήπο του είχε ένα τεράστιο άγαλμα του Απόλλωνα το οποίο είχε την εξής επιγραφή: Το ποταπό σύμβολο στη σχέση μου με τη λογική. Στην Ελλάδα ήρθε το 1952 και ποτέ δεν ξέκοψε τις επαφές του με τη Δύση.

Τρεις φορές προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, αλλά δεν το πήρε ποτέ διότι θεωρείται, και στην πατρίδα του, ακροδεξιός. Γεννήθηκε Ιανουάριο του 1925, και στην μεταπολεμική και πολιτιστικά δυτικοχτυπημένη Ιαπωνία δεν τον παίρνουν σοβαρά.