Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

 

Ο ορισμός της σταρ. Τι θα πει σταρ; Το αστέρι που λάμπει αιώνια. Σταρ, λοιπόν, είναι το άτομο, πέρα από την αξία του, άσχετα με την προσφορά του στην κοινωνία, που διαρκώς ακτινοβολεί. Μαγνητίζει. Απασχολεί. Και το λέμε θρύλο αν και μετά θάνατο συνεχίζει να υπάρχει στη ζωή. Να είναι σα να μην πέθανε. Όπως η Μελίνα Μερκούρη.

Η σταρ. Ηθοποιός; Ποιος ασχολείται. Πολιτικός; Δεν μπαίνει σε σοβαρή κουβέντα η μακαρίτισσα. Τότε, τι; Σταρ! Αυτό ήταν και είναι η Μελίνα Μερκούρη. Σήμερα, με αφορμή την επέτειο του θανάτου της, θα γράψουν ύμνους γι’ αυτήν οι θαυμαστές της. Οι επώνυμοι θαυμαστές. Αυτοί, δηλαδή, που συντηρούν το μύθο της Μελινάρας. Θα θυμηθούν περιστατικά άγνωστα ή θα επαναλάβουν γνωστά που εντυπωσιάζουν πάντα, Ότι ήταν η πρώτη Ελληνίδα πολιτικός που μπήκε στη Βουλή με παντελόνι. Ότι έβγαζε τα παπούτσια της σε επίσημα δείπνα. Κι άλλα τέτοια αξιοζήλευτα.

Η Μελίνα γεννήθηκε το 1920, αν είναι σωστή η χρονολογία, και στα 19 της, μαθήτρια της δραματικής του Εθνικού Θεάτρου ακόμα, παντρεύτηκε τον κτηματία Παναγή Χαροκόπο, και καψουρεύεται, όπως η ίδια παραδέχθηκε τον φιλοναζί μαυραγορίτη και συνεργάτη των Γερμανών Φειδία Γιαδικιάρογλου. Φανατική καπνίστρια πέθανε Κυριακή 6 Μαρτίου, το 1994, από καρκίνο του πνεύματος  στο νοσοκομείο Memorial της Νέας Υόρκης.

Στα χρόνια της χούντας η Μερκούρη ξεκίνησε αγώνα ενάντια στη δικτατορία και το αντιστασιακό της show έγραψε σε παγκόσμιο επίπεδο. Πέφτει το καθεστώς του γελοίου Παπαδόπουλου από τον αντεπαναστάτη της… εθνικής επανάστασης σκοτεινό Ιωαννίδη και η πασιονάρα Μελινάρα πάει στο ΠΑΣΟΚ. Αφού αρνείται την πρόσκληση του ΚΚΕ.

Ως ηθοποιός η Μερκούρη έκανε όνομα από την πρώτη της κιόλας ταινία, την Στέλλα, το 1955, που έλαβε μέρος στο φεστιβάλ Καννών. Εκεί γνωρίστηκε με τον Αμερικάνο σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν (1911-2008), ένα ανθρωπάκι, και με την πολυετή μέχρι θάνατο συνύπαρξη τους επιβεβαίωσαν την αρχαία πραγματικότητα, ότι τα ετερόκλητα έλκονται .

Για τη μέτρια ποιοτικά ταινία Ποτέ την Κυριακή (Never on Syndy), η Μερκούρη βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Καννών και πήρε υποψηφιότητα για το Όσκαρ, το 1960,που κέρδισε η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ. Στην ταινία του Ντασέν βέβαια, γύρω από τη ζωή της Τρούμπας, τη γειτονιά της πορνείας στο λιμάνι Πειραιά, η Μερκούρη τραγουδάει Τα Παιδιά του Πειραιά του Χατζηδάκι που βραβεύτηκε με Όσκαρ. Ο τεράστιος Μάνος κάποια στιγμή είπε Αποκηρύσσω αυτό το τραγουδάκι. Όκευ, του ξηγείται η Μερκούρη, το τραγούδι δεν έχει πλέον πατέρα, έχει μητέρα, εμένα.
Στη φώτο η Μελίνα Μερκούρη στο Ποτέ την Κυριακή, φτιαγμένη στο τραπέζι του Ζυλ Ντασέν, πίσω της Γιώργος Φούντας και Τίτος Βανδής.
Διαβαστε ακομα:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ