ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ''ΠΙΑΣΙΜΑΤΑ'' ΚΑΙ ΥΓΡΟ ΒΛΕΜΜΑ

 
Δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιες γυναίκες. Υπάρχουν, δεν λέω, αλλά είναι μια στις είκοσι. Άντε, μιάμισυ στις είκοσι. Γυναίκα που να είναι αληθινή γυναίκα. Που πρώτα είναι γυναίκα, και μετά ό,τι άλλο.
Την παλιά γυναίκα είδα στην Μαγκαλί Νοέλ. Την αισθησιακή γυναικάρα με το πλούσιο στήθος και το λάγνο πρόσωπο. Είδα το κορμί με τους χυμούς να σε ανάβουν και επιτόπου τρέχεις στην τουαλέτα να αυτοϊκανοποιηθείς. Μην περιμένεις το διάλειμμα, το ημιχρόνιο της ταινίας και να στέκεσαι στην ουρά έξω από το αποχωρητήριο επειδή θα έχουν μαζευτεί άλλοι, για την ίδια δουλειά.

 

Την είδα, που λες, μέρα μεσημέρι, τότε που οι σινεμάδες οι πονηροί, όχι εκείνοι της Α' προβολής, παίζανε έργα και πέντε και δέκα χρόνων, όχι όπως σήμερα μόνον τελευταίας σοδειάς. Στην ταινία ''Πειρασμός'' του 1959. Ένας άνδρας με τρεις γυναίκες βρίσκονται ναυαγοί σε έρημο, σε ακατοίκητο μικρό νησί. Ο άνδρας ηθοποιός είναι ο Γάλλος Κριστιάν Μαρκάν, οι γυναίκες διαφορετικής εθνικότητας. Την Ιταλίδα έκανε η Ροσάνα Ποντεστά, την Αγγλίδα κάποια Ντάουν Άνταμς και την Γαλλίδα ''αυτή'', η Μαγκαλί Νοέλ.

Βουκολική. Αρχέγονης κόπιας κατασκευή κι εγώ, πιτσιρικάς, με τρέλαινε, που την έβλεπα στο πανί. 
Δεν υπάρχουν τέτοιες γυναίκες σήμερα στη showbiz. Στον τύπο της Σοφίας Λώρεν. Με κορμί τέτοιο που παθαίνεις, όποια γωνιά του να σκεφτείς σε κάνει ζώο αρσενικό. Κι αυτό το υγρό βλέμμα της, να σε καθηλώνει. 

 

Ήταν τραγουδίστρια. Λόγω φωνής βγήκε στο κλαρί η Μαγκαλί Νοέλ, έγινε και ηθοποιός. Ποτέ δεν έφθασε στο επίπεδο της Μπριτζίτ Μπαρντώ, της Ζαν Μορώ, της Ανύ Ζιραντώ, παρ' ότι είχε «χριστεί» ηγερία του μέγιστου Φεντερίκο Φελίνι. Έπαιξε στις ταινίες του μέγιστου Ιταλού μαιτρ, Ντόλτσε Βίτα, Σατυρικόν, Amarcord.

H πρώτη στην Ιστορία τραγουδίστρια του γαλλικού ροκ είναι η Νοέλ, πριν γίνει η μούσα του Φελίνι είχε συμμετάσχει, το 1955, αν θυμούνται οι παλιοσειρές, στο «Ριφιφί» του Ζυλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη.
Γεννήθηκε Ιούνιο του 1931 και το 2015, σα σήμερα 23 Ιουνίου, πέθανε σε γηροκομείο. Πως να το φανταστείς!Η σειρήνα στα 20 και τα 30 χρόνια της να καταλήξει σε μια λύπη, σε μια μελαγχολία και πριν την χώσουν στο φέρετρο να περιφέρει το σαρκίον της σε γηροκομείο.
Διαβαστε ακομα: