ΕΤΣΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΑΠΕΘΑΝΤΟ ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ

 

Ο αισχρός στην εμφάνιση και στους τρόπους ψευτοκαλόγερος Γκριγκόρι Γιεφίμοβιτς Ρασπούτιν ήταν ο γαμάω της Ρωσίας. Δεν είναι υπερβολή, δεν πρόκειται περί μύθου. Ένας κτηνώδης άντρακλας, 1μ. 93 ύψος, με μαγικές ικανότητες να υπνωτίσει τον καθένα, να πλανέψει την κάθε γυναίκα, μάλιστα με τρόπο χυδαίο, κατάφερε να εξουσιάζει τον τσάρο και την τσαρίνα. Να διορίζει υπουργούς και κρατικούς λειτουργούς.

Για τους συνωμότες η δολοφονία του Ρασπούτιν ήταν υπόθεση εθνική. Πατριωτική. Είχε ξεπεράσει κάθε όριο η επιρροή του βρωμύλου Ρασπούτιν. Ξεφτύλιζε την αριστοκρατία, πηδούσε και μαζί κορόιδευε κάθε κυρία της υψηλής κοινωνίας. Αρχηγός της συνωμοσίας ο 30χρονος πρίγκηπας Φέλιξ Γιουσούπωφ.

Ρασπούτιν και Γιουσούπωφ, δύο άνθρωποι δυο εντελώς διαφορετικών κόσμων. Θηρίο μοναχό ο 47χρονος Ρασπούτιν, αγράμματος χωριάτης τον οποίον ο Γιουσούπωφ, όπως καθένας δεν τολμούσε να τον κοιτάξει στα μάτια. Διαπεραστικά, μαγνητικά τα μάτια του ρασοφόρου κάρφωναν με φλόγες πύρινες τον άλλον.

Αριστοκράτης ο Φέλιξ Γιουσούπωφ. Πάμπλουτος. Όμορφος. Σπουδαγμένος στην Οξφόρδη. Σνομπ. Μαλακό μέταλλο. Παντρεμένος με το πιο όμορφο κορίτσι της Μόσχας, την Ιρίνα. Ακόμα κι αυτήν είχε στο μάτι να κουτουπώσει στο κρεβάτι ο αχόρταγος σεξουαλικά Ρασπούτιν.

Κυβερνήτης της Μόσχας ο πρίγκηψ Γιουσούπωφ, ο πατέρας του Φέλιξ, τόλμησε να τα πει έξω από τα δόντια για τον Ρασπούτιν στον τσάρο. Την άλλη μέρα κιόλας ο κυβερνήτης αντικαταστάθηκε. Η μητέρα του Φέλιξ, απ’ έξω απ’ έξω μίλησε στην τσαρίνα για την αηδιαστική συμπεριφορά αυτού του ελεεινού Ρασπούτιν. «Ελπίζω να μη σε ξαναδώ μπροστά μου...» είπε ατάραχα η τσαρίνα στην Γιουσούποβα.

Σα σήμερα 16 Δεκεμβρίου το 1916 ο Ρασπούτιν συμφωνεί να επισκεφθεί τον Φέλιξ στο σπίτι του στην Πετρούπολη. Όλα είναι έτοιμα. Δηλητηριασμένα με υδροκυάνιο μπισκότα και αμυγδαλωτά. Φαρμακωμένα και το τσάϊ και το κρασί, που το πίνει πάντα ξελιγωμένα ο Ρασπούτιν. Οι άλλοι τέσσερις συνωμότες, μέσα σ’ αυτούς βουλευτής, στρατιωτικός, γιατρός, φοιτητής, περιμένουν κρυμμένοι σ’ άλλο όροφο πότε θα ψοφήσει το κτήνος. Πότε θα τεζάρει από τα δηλητήρια όταν θα σακατέψουν τα σωθικά του.

Στο μεγάλο σαλόνι οι δύο τους, ο Φέλιξ παίζει κιθάρα και σιγοτραγουδάει τσιγγάνικη μουσική, ο Γκριγκόρι πίνει κρασί, και τσάι, και χλαπακιάζει το ένα μετά το άλλο τα φαρμακωμένα γλυκά.

Απίστευτο! Τα φαρμάκια στα ποτά και στα φαγώσιμα δεν πιάνουν τον Ρασπούτιν. Που είναι κεφάτοςμ στα πολύ ώπα του!. Αποδέχθηκε την πρόσκληση διότι ο ''φίλος'' του ο Φέλιξ του είπε πώς θα παρευρισκόταν και η σύζυγος του Ιρίνα, η άρρωστη και χρειαζόταν τη φροντίδα του μαϊμού καλόγερου θεραπευτή.

Οι συνωμότες έχουν σαλτάρει. Φοβούνται τις κρυφές φυσικές δυνάμεις του τέρατος, διότι αντιλαμβάνονται πια όυι ο Ρασπούτιν αντέχει σε μεγάλες δόσεις δηλητηρίου. Κάποια στιγμή, τελικά, ο επισκέπτης του Φελίξ σωριάζεται. Είναι νεκρός. Ακίνητος. Όχι! Δεν θα τον φάνε τόσο εύκολα. Ακόμα και με μπαμπέσικο τρόπο.

Ο Ρασπούτιν (στη φώτο, ανάμεσα σε γυναίκες) σηκώνεται όρθιος και προσπαθεί να δραπετεύσει από το δωμάτιο. Τον κτυπούν με ρόπαλο στο κεφάλι. Μία και δύο φορές. Και τρεις και τέσσερις φορές. Αιμόφυρτος. Αθάνατος δράκος! Τι να κάνουν, για να τον αποτελειώσουν; Ένας πυροβολισμός. Τίποτα! Δεύτερη και τρίτη και τέταρτη σφαίρα στον Ρασπούτιν. Επιτέλους, είναι νεκρός. Ναι; Πρέπει να 'ναι νεκρός. Ας τον στραγγαλίσουν για να είναι πιο βέβαιοι.

Έριξαν το πτώμα του Ρασπούτιν στο ποτάμι. Πτώμα; Η Ιστορία δεν έχει αποφασίσει ακόμα ότι είναι σίγουρο, ότι πράγματι ήταν νεκρός, ότι δεν ανάπνεε όταν τον πέταξαν στα παγωμένα νερά.

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ''ΣΗΜΑΔΙ'' ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΑΣ