ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

 
Όλοι οι Έλληνες, ακόμα και οι μη θεατρόφιλοι αισθανόταν σεβασμό στο θηρίο Κατίνα Παξινού. Η οποία ήταν κάτι περισσότερο από μεγάλη ηθοποιός. Έπαιζε Εκάβη, Μήδεια και Ηλέκτρα, τις αρχαίες τραγωδίες, και λόγω της δικής της παρουσίας στο θέατρο ξαναζωντάνευε ο ιερός τόπος της Επιδαύρου. Το σανίδι του Εθνικού Θεάτρου έτρεμε από το μέγεθος και την ορμή της υποκριτικής της τέχνης. Ο θεατής αισθανόταν ένα δέος.

Κάποιοι ρόλοι του παγκόσμιου δραματολογίου λες και γράφτηκαν γι' αυτήν από συγγραφείς πριν την γνωρίσουν. Η φωνή της, ρωμαλέα και σπαρακτική, η κυκλώπεια κίνησή της, τα βαρειά βήματα και τα τεράστια χέρια της, καθήλωναν ακόμα και τους άλλους ηθοποιούς δίπλα της. Το Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα του Λόρκα, οι Βρυκόλακες του Ίψεν, Η Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας του Ντυρεμάντ, το Μακρύ Ταξίδι Μέσα στη Νύχτα του Ευγένιου Ο' Νηλ, ο Πατέρας του Στρίμπεργκ, η Τρελή του Σαγιώ του Ζιρωντού, το Μάνα Κουράγιο του Μπρεχτ. Ρόλοι βουνά για ηθοποιό, όχι και για την Κατινάρα Παξινού. Η γυναίκα ερχόταν από τον παλιό κόσμο, κτισμένη από ανθρώπινο υλικό δυσεύρετο και άγνωστο σήμερα.

Η Κατίνα Παξινού στην Αμερική έπαιξε στο Μπροντγουαίη της Νέας Υόρκης και γύρισε αρκετές ξένες ταινίες. Πήρε το Όσκαρ Β' ρόλου στο Για Ποιον Κτυπά η Καμπάνα (φώτο).

Μνημειώδης η ερμηνεία της και στο Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του, του Λουκίνο Βισκόντι. Στην τελευταία της ταινία, την ελληνική Το Νησί της Αφροδίτης, είχε ήδη προσβληθεί από καρκίνο, πονούσε φρικτά, όμως συνέχιζε και όσο αντέξει. Καρκινοπαθής μεν, θεατρίνα δε. Δεν είναι εύκολη η απόφαση να αποτραβηχτεί από τη σκηνή. Γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1900, και πέθανε 73 χρονών, το 1973, σα σήμερα 22 Φεβρουαρίου.

Κόρη αλευροβιομήχανου η Πειραιώτισσα Κατίνα Κωνσταντοπούλου τελείωσε τις Καλόγριες της Τήνου και μπήκε εσωτερική σε σχολείο της Ελβετίας. Σπούδασε μουσική στη Γενεύη και το Βερολίνο και έκανε δύο κόρες με τον βιομήχανο Παξινό. Έγινε ζευγάρι θεατρικό και στη ζωή με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Αλέξη Μινωτή.

Διαβαστε ακομα:

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ...