Η ''ΦΩΝΗ" ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

Φάτσα ενός τίποτα, καμία έκπληξη αν θα συστηνόταν για βοηθός μαγείρου, μικρέ πιάσε τη μεσαία κουτάλα ή παραγιός καντηλανάφτη, τσακίσου να φέρεις όλη την κούτα με τα κεριά. Κι όμως, ο εν λόγω τίποτας από μάπα και από εμφάνιση σκέτη μισοριξιά, πέρασε στην αιωνιότητα ως «Η Φωνή». Όχι απλά ένας κορυφαίος, αλλά «Η Φωνή». Ο σπουδαιότερος τραγουδιστής, το φαινόμενο του 20ου αιώνα στη σώουμπιζ της Αμερικης. Υπ' όψιν ότι μπήκε στη δουλειά από το πεζοδρόμιο, τουτέστιν χωρίς την παραμικρή μουσική παιδεία.

Πώς λέμε «Το κορμί». «Το ταλέντο». «Ο παίκτης». «Ο ηθοποιός». «Ο γάτος». Ε, αυτός κατακύρωσε το «Η Φωνή». Ένα ρεμάλι. Πιτσιρικάς αρχηγός συμμορίας, έκανε μικροκλοπές. Ο ασχημάντρας με το όνομα Φρανκ Σινάτρα, γιος πυροσβέστη και Ιταλίδας νοσοκόμας από το Νιου Τζέρσυ της Νέας Υόρκης.

Τα είχε φτιάξει με την θεά Άβα Γκάρντνερ, αλλά δεν ήθελε να είναι ένας από τη συλλογή των εραστών της. Παντρεύτηκαν και κάποια στιγμή δεν τον άντεξε η σταρ. Τον εγκατέλειψε κι εκείνος της τηλεφώνησε και την ίδια στιγμή όσο την απειλούσε ότι αν δεν επιστρέψει σ' αυτόν θα αυτοκτονήσει, ακούγεται... πιστολιά.

Όταν μετά από μισή ώρα τον συνάντησε, είχε τρέξει να τον προλάβει, με την ελπίδα να τον βρει τουλάχιστον τραυματισμένο, σίγουρα μέσα στα αίματα, απέναντί της ήταν ένας Φρανκ Σινάτρα με λοξό χαμόγελο. «Πού είναι το όπλο;...» τον ρωτάει τρομοκρατημένη. «Ποιο όπλο...» της κάνει σαρκαστικά.

''Καλά, τι βρήκες σ’ αυτόν τον χλεμπονιάρη, ρε Άβα'' ρώτησαν την βεντετάρα, την γυναικάρα, κι αυτή σχολίασε: «Ο Φράνκυ είναι βέβαια 60 κιλά πράμα, όμως δέκα μόνο ζυγίζει το πράμα του...».