... ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝΕ ΤΡΩΝΕ ΒΡΩΜΙΚΟ ΨΩΜΙ

Πέθανε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Δεν πεθαίνουν αυτοί. Έχουν δώσει αθάνατο νερό σ' όσους το ήπιαν. Αθάνατος σημαίνει χωρίς θάνατο, απέθαντος. Η μουσική και τα τραγούδια του Σαββόπουλου δεν πεθαίνουν σ' όσους τον έχουν πιει μέχρι μέσα τους. Πολύ μέσα τους. 

Τι να μας πουν οι καλλιτέχνες κι όσοι άλλοι για τον Σαββόπουλο. Είπε ο άνθρωπος όσα είχε να πει, κι αυτά στον καιρό του, και στο σήμερα, και στο αύριο κρατάνε, όταν υπάρχουν άνθρωποι που τον κουβαλάνε. Τη μουσική του, όχι τον ίδιον που κάποια στιγμή, στην ώρα ή όχι, τον παίρνει ο άγνωστος.

Δεν είναι μόνο Μεγάλος ο Σαββοπούλος. Είναι ξεχωριστός. Στην πραγματικότητα είναι μπουατικός. Εκλεκτός. Η δύναμη, όμως, της μουσικής δημιουργίας του απλώθηκε κι ακούμπησε άσχετους. Μια πενιά, μια νότα του από το έργο του αρκεί να σε χαϊδέψει, να σου πει ένα μυστικό. 

ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ...