ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ

Διαβάζω τίτλο. Όπως όλος ο κόσμος το αυτό κάνω κι εγώ. Μετά τον τίτλο η προσοχή στρέφεται στη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο. Και τέλος ρίχνεις μια ματιά στη λεζάντα, τις ελάχιστες λέξεις που αναφέρονται στη φωτό του ρεπορτάζ. Πρώτα, λοιπόν, αυτά τα τρία, κατά σειράν τίτλος, φωτό, λεζάντα και μετά αφού με κερδίσουν οι τρεις κράκτες θα προχωρήσω να διαβάσω τι έχει να μου πει το θέμα.

Η Άννα Βίσση μιλάει για τον Αλέξη Τσίπρα, είναι ο τίτλος. Με προκαλεί να διαβάσω τι λέει για τον πρωθυπουργό η τραγουδίστρια. Τι κόλπο είναι αυτό; Δεν κατάλαβα. Ποια είναι η κυρία Βίσση για να πει κάτι περισσότερο ουσιαστικό για τον Τσίπρα ή, τον όποιον πολιτικό, απ' ό, τι ένας άλλος πολίτης;

Από πού κι ως πού να αποτελεί κάτι ξεχωριστό το ότι η κυρία Βίσση είπε ό, τι είπε για τον Τσίπρα. Και γιατί μίλησε για τον Τσίπρα; Ανεβάζει, λέει, ένα μιούζικαλ και βρήκαν την ευκαιρία να την ρωτήσουν κι αυτήν να αναφερθεί στην πολιτική κατάσταση της χώρας. Και, τελικά, τι είπε; «Δεν είμαι απ' αυτούς που περιμένουν να αποτύχει ο Τσίπρας, μακάρι να φέρει την αλλαγή».

Μια εντελώς απολιτίκ θέση που την έκαναν θέμα οι πιο απολιτικοποιημένοι δημοσιογράφοι που υπηρετούν συνειδητά ή, όχι την υπονόμευση της πολιτικοποίησης. Ρε, μαλάκες, έχουμε δημοκρατία. Τι σημαίνει αυτό πολιτικά και πολιτικοποιημένα; Ότι κανένας εκλεγμένος μπορεί ο φουκαράς, όσο και να θέλει, να κάνει αλλαγή, αλλαγές.

Μιλάω για αλλαγές, όχι για βελτιώσεις. Ο μισθός να είναι 500 ευρώ και να γίνει 700, να φορολογήσει χίλια ευρώ κι όχι 2.000. Αλλαγές δεν είναι η ξευτύλα του ΠΑΣΟΚ, που άλλαζε την ονομασία των υπουργείων ή, καταργούσε τη σχολική ποδιά στις μαθήτριες. Αλλαγή είναι να αλλάξει τις δομές του οικονομικού γίγνεσθαι και το ρόλο του κράτους σε βάρος της ιδιωτικής οικονομίας. Είναι έτοιμος ο κόσμος για να κάνει αλλαγή, αυτό ρωτάς. Όχι αν ο Τσίπρας θα κάνει... αλλαγή.

Τέλος πάντων. Εμένα θα μ' ενδιέφερε η γνώμη του Τσίπρα για την Άννα Βίσση. Ένα τέτοιο ρεπορτάζ προτιμώ, όχι το τι λέει η τραγουδίστρια για τον πρωθυπουργό.

Διαβάστε ακόμα:

Τι θέλουν τα οπίσθια της Καρντάσιαν