ΩΔΗ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Όταν την πρωτοείδα το μάτι μου έπεσε κατ' ευθείαν στα βυζιά της και δεν έφευγε με τίποτα από τα δύο φεγγάρια του παραδείσου, όπως θα έλεγε ο ποιητής του αραβικού μεσαίωνα. Σε σχήμα πεπονιού, σφριγηλά, πληθωρικά, εκρηκτικά, κανόνια σκέτα, κι εγώ θα πέθαινα να έβλεπα τη ρώγα τους, τις φραουλίτσες στα βυζέτα της.

Τι λέμε; Αυτό που βλέπουμε στην κυρία Έλενα Παπαβασιλείου. Λέμε ότι κοζάρουμε και πες μου εσύ πού να την βρω τη δύναμη να διατάξω το μάτι να λοξοκυττάξει, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά και να αποφύγω το πιο μεγάλο ατού της κοπέλλας στο στήθος της.

Την είδα, που λες, την πρώτη φορά στο γυαλί της τηλεόρασης, σε μια εκπομπή στον Alpha, και το κορίτσι δεν μου έλεγε τίποτα σαν παρουσιάστρια. Το μόνο που παρουσίαζε ήταν τα μπαλκόνια της, ναι, αυτά μου λέγανε, ότι με τέτοια γυναίκα είναι αδύνατον να πάθεις σεξουαλική αφλογιστία.

Η κυρία Έλενα Παπαβασιλείου η οποία επανήλθε, διαβάζω, στην τηλεόραση, θα ήταν το ιδανικό αντικείμενο λαγνείας και μαλακίας στους φαντάρους της δεκαετίας '50 και '60. Τότε που στο στρατό τα πράγματα ήταν ζόρικα και μια φωτογραφία ημίγυμνης γκόμενας αποτελούσε μικρό θησαυρό. Μιλάμε για χρόνια που η αυτοϊκανοποίηση στα στρατόπεδα κτυπούσε με το ρυθμό στρατιωτικής αρβύλας πάνω στην άσφαλτο, όταν ο λοχίας έκανε καψόνι στον ψάρακα.

Αρχιτεκτονικά κρίνοντας τα βυζιά της Έλενας Παπβασιλείου, πλησιάζουν το τέλειον. Απουσιάζει η αντιερωτική φαρδειά χαράδρα ανάμεσά τους. Ξεκινούν από την κανονική απόσταση από το λαιμό και είναι ντούρα χωρίς να έχουν πλαστογραφηθεί με σιλικόνη. Όπως δυο λουλούδια μονάχα προσδίδουν, προσθέτουν χρώμα και διάθεση σ' ένα δωμάτιο, έτσι κι ένα πλάνο στα βυζιά της στολίζει την οθόνη της τηλεόρασης. Να μη γεράσουν ποτέ, κορίτσι μου, τα δίδυμά σου.

Διαβάστε ακόμα:

Ναι είμαι λεσβία, τρέχει τίποτα;