ΔΕΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΤΗ ΣΟΥΒΛΑ...
Ο δημοσιογράφος με άποψη δεν τα παίρνει. Tο ξεκαθαρίζουμε αυτό. Δημοσιογράφος ο οποίος εδώ και δέκα, και 20, και 40 χρόνια έχει τις ίδιες απόψεις, είναι κομματάκι απίθανο να τον βάλει στο χέρι πολιτικός, επιχειρηματίας, πρόεδρος ομάδας. Γιατί να πλησιάσει ένα επικίνδυνο άτομο, διότι τέτοιος είναι ο δημοσιογράφος με τις αμετακίνητες θέσεις του. Πολύ απλά δεν εμπνέει εμπιστοσύνη εκείνος ο δημοσιογράφος που είναι απόλυτος στις σκέψεις του, στις προτάσεις του και δεν τα βλέπει σήμερα έτσι κι αύριο κοκορέτσι.
Το κοκορέτσι πράγματι θέλει τις στροφές του, να γυρίζεις τη σούβλα. Ουδεμία σχέση με τα κοκορέτσια και τα κοντοσούβλια ο δογματικός στις θέσεις του δημοσιογράφος; Μακριά απ’αυτόν, λοιπόν, είναι επαγγελματίας ο οποίος δεν προσφέρεται για ''παιχνίδι''.
Πουλημένο τομάρι είναι ο δημοσιογράφος που στο όνομα της ομάδας, του κόμματος, του προσωπικού συμφέροντος κάποιου, σήμερα τα γράφει έτσι κι αύριο αλλοιώς. Με τη δικαιολογία ότι βοηθάει την ομάδα, είναι προς το συμφέρον του κόμματος, του λαού. Και είναι πουλημένος ο κύριος ακόμα κι αν δεν χαρτζηλικώνεται. Σημασία έχει ότι κάνει σέρβις, άσχετα αν βάζει ή όχι κάτι στο παντελόνι.
Κάθε μέρα, για να φέρω ένα παράδειγμα, τα γράφει όπως ακριβώς βολεύει την προεδράρα της ομαδάρας. Ο πουλημένος, ο εξαρτημένος δημοσιογράφος, αυτό κρίνεις και δεν ψάχνεις αν βρίσκεται ή όχι σε pay-roll.
Διαβάστε ακόμα: