ΤΟ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΛΙΚΙ

Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να γίνει πρωθυπουργός και τι κάνει κάθε μέρα; Μα, κάθε μέρα! Κατηγορεί τον πρωθυπουργό Σαμαρά. Εγώ τι κερδίζω μ’ αυτήν την «πολιτική» τακτική, την ολότελα πεζοδρομιακή, ρωτάω.

Το ίδιο, δηλαδή, που έκανε ο Σαμαράς σαν αντιπολίτευση στον Γιώργο Παπανδρέου. Το ίδιο που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου στον Κώστα Καραμανλή. Το ίδιο που έκανε ο Καραμανλής στον Σημίτη.

Φοβερή πατέντα. Τα χώνεις στον πρωθυπουργό για να πάρεις τη θέση του. Κουφό. Κι όμως πουλάει.

Πριν από 30 χρόνια ο αποδυτηριάκιας, πάντα μπροστά από τους αιώνες, είχε την ιδέα να αναλάβουν τα δέκα πιο σπουδαία υπουργεία της Ελλάδος οι δέκα κορυφαίοι Έλληνες επιχειρηματίες. Πρότεινε, δηλαδή, ο αποδυτηριάκιας αυτό που νομοτελειακά θα συμβεί παγκοσμίως. Η ιδιωτικοποίηση της πολιτικής ζωής, δηλαδή.

Γιατί δηλαδή, να μην αναλάβει υπουργός ενέργειας ο Μυτιληναίος, ο Λάτσης οικονομίας, ο Βαρδινογιάννης βιομηχανίας, ένας εφοπλιστής ναυτιλίας, ένας μεγαλοξενοδόχος τουρισμού.

Εξ ορισμού είναι γελοίο κάποιος βουλευτής με το ψώνιο να ξαναψηφιστεί και στις προσεχείς εκλογές να αναλαμβάνει ανεύθυνα και άσχετος ο ίδιος και χωρίς προηγούμενη θητεία στο συγκεκριμένο χώρο, να διαχειριστεί κυβερνητικά ένα τεράστιο μέγεθος που επηρεάζει την εθνική οικονομία.

Οι επιχειρηματίες κατέχουν το αντικείμενο τους, διαθέτουν ικανούς συνεργάτες και δεν έχουν άλλο στόχο παρά την κερδοφορία. Αντίθετα, ο πολιτικός σακατεύει οικονομικά τα μεγέθη ριχνοντας κατά σύστημα τις ευθύνες στον προηγούμενο και τον... επόμενο.

Κυβέρνηση επιχειρηματιών με ένα βάθος χρόνου 10 ετών τουλάχιστον, δεν υπάρχει άλλη λύση. Και επειδή έχουμε δημοκρατία ας είναι υπόλογοι οι υπουργοί απέναντι σε κάποια ολιγομελή Γερουσία.

Διαβάστε ακόμα:

Αν θα πάρει μεταγραφή σ` άλλο κόμμα