H ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Οι αριστεροί βρίζουν. Άσχημα. Βαρειά. Κουλτουριάρικα, όχι χυδαία. Φοβερά πράγματα λένε για τον Τσίπρα, και για τον Σύριζα γενικώς. Της πλάκας είναι αυτά που κριτικάρουν οι δεξιοί σε σύγκριση με το μπινελίκι το κυριλέ, το πολιτικοποιημένο, το κουλτουρέ των αριστερών. Των σεσημασμένων αριστερών.

Ίδια ιστορία όπως στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, τότε που έπαιζε φόρα παρτίδα η διάσπαση του ΚΚΕ. Οι μεγαλύτεροι αντικομουνιστές δεν σκέφθηκαν, δεν διανοήθηκαν να ρίχνουν τις βολίδες που ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ αμολούσε το ΚΚΕ στο ΚΚ Εσωτερικών και οι «ανανεωτικοί» ενάντια στους «δογματικούς».

Ίδιο πλάνο και σήμερα. Μέλη, πρώην μέλη του ΚΚΕ και του ΚΚ Εσωτερικού που έκαναν μεταγραφή στον Συνασπισμό που εξελίχθηκε στον Σύριζα έχουν πλέον χουλιγκάνικη, αλλά κουλτουριάρικη, συμπεριφορά κατά του Τσίπρα και της παρέας του. «Τι σχέση έχουν μ' αυτούς» λένε.

Επόμενο. Ο αριστερός είναι ιδεολόγος. Και η κριτική του είναι ιδεολογικού χαρακτήρος. Περισσότερο από ανικανότητα, αδιαφορία, ασυνέπεια και κομματικό παπατζηλίκι οι αριστεροί κατηγορούν τον Τσίπρα για τυχοδιωκτισμό, αριβισμό, ανηθικότητα. Ότι, τέλος πάντων, ο κυβερνητικός Σύριζα είναι η ντροπή της Αριστεράς. Του αριστερού κινήματος της Ελλάδος.

Πιστεύει σε ιδανικά ο αριστερός. Και βιώνει μια προσωπική τραγωδία όταν την αριστερά στην κυβέρνηση την εκφράζει ο για όνομα τέτοιος παραμύθης Σύριζα.

Διαβάστε ακόμα:

Φεύγει το ΝΑΤΟ που μένει