ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ

Δεν είναι τυχαία η κουβέντα του Άρη Βελουχιώτη '' Άντε, καλή αντάμωση στα γουναράδικα''. Βγάζει όλη τον ψυχικό κόσμο που είχε κτιστεί στον αριστερό για περισσότερο από αιώνα. Και ακόμα περισσότερους αιώνες, πολύ πριν αρχίσει να χρησιμοποιείται ο χαρακτηρισμός Αριστερός, Αγωνιστής, Κομουνιστής. Επειδή ο αριστερός ήταν πάντα ταυτισμένος με τον φτωχό, τον εργάτη, τον αδικημένο, τον κυνηγημένο.

Λεβένταρος Άρης Βελουχιώτης, που πέθανε σα σήμερα 15 Ιουνίου, το 1945. Όσο, όμως, παλλήκαρος κι αν ήτανε - τέτοια ψυχάρα σε κομματικό ορνιθοτροφείο δεν ξαναγεννήθηκε - μέσα του είχε περάσει το σημάδεμα ότι ήταν αριστερός. Τον είχε στοιχειώσει ότι είχε βαπτιστεί στο κόμμα, στην αιώνια ζωή. Ήταν πράγματι άνθρωπος κομματικός, δηλαδή όχι ελεύθερος. Και σε κόμμα που το διαφέντευαν νοσηρά μυαλά, δηλητηριασμένα, έστω όχι προδοτικά, όχι πρακτορικά.

Γενναίο πνεύμα ο Άρης, βρήκε η ρωμαλέα του ψυχή το λιμάνι του παραδείσου στην ελευθεριότητα του βουνού. Έγινε ο αρχηγός, ο πρώτος αρχηγός, όμως δεν μπορούσε να ξεχάσει, να αρνηθεί, να ξεκολλήσει από το κόμμα. Η εξουσία του κόμματος, η καταπίεση είναι πιο ισχυρή απ’ εκείνη του αυτοκράτορα, του ηγεμόνα, του βασιλιά, του πρωθυπουργού, του δικτάτορα.

Το είπε το κόμμα.Τέλος. Είναι απόφαση του κόμματος. Τέλος. Και κόμμα είναι κάποιοι ελεεινοί, συνήθως αγράμματοι, αμόρφωτοι, μ’ ένα τσουβάλι περιττώματα στο κεφάλι μέσα τους. Κι αυτοί, οι κοπρίτες, οι κυκλοφορούντες με κόπρο στη σκέψη τους, αυτοί οι κουλτουρέ λεχρίτες λένε "Τό είπε το κόμμα". Κι εσύ, γίγαντα Ρουμελιώτη, τεράστιε Άρη, δεν είσαι καλό παιδί, έχουμε πρόβλημα μαζί σου, πρόσεξε πως πορεύεσαι, γιατί θα σε βγάλουμε προδότη, άνθρωπο της ασφάλειας, όπως το έχουμε ξανακάνει σ’ άλλους συντρόφους, που δεν ήταν υπάκουοι.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ