ΑΡΚΕΤΑ ΤΑ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΤΑΡΗ

Λένε ότι έχουμε… δημοκρατία. Μικρό το κακό αν πουλάνε παραμύθι. Το μεγάλο κακό είναι αν το λένε, όσοι το λένε αθώα.

Δημοκρατία σημαίνει κόμματα, όχι πρόσωπα. Κόμματα με ιδεολογία και πρόγραμμα. Με επιλογές προσώπων σύμφωνα με τις αρχές των κομμάτων.

Ο Γιάννης Μπουτάρης (1942), αυτός ο ίδιος κι όχι κάποιο κόμμα, αποφάσισε να μη διεκδικήσει για μια φορά ακόμα τη δημαρχία Θεσσαλονίκης. Και ανακατεύτηκε η τράπουλα εν όψει των εκλογών του προσεχούς Μαίου. Γιατί; Είπαμε. Επειδή το παιχνίδι είναι προσωπικό. Επειδή τα κόμματα σε μεγάλο βαθμό παίζουν με πρόσωπα. Και σε... μηδέν βαθμό με την ανύπαρκτη πολιτική ιδιαιτερότητα τους.

Κάθε φορά που κατέβαινε υποψήφιος στην Θεσσαλονίκη ο Μπουτάρης έπαιζε μ’ ένα κόμμα. Και τα κόμματα έπαιζαν μαζί του. Ποια ιδεολογία, ποιες αρχές, ποια αξιοκρατία. Με την αυτοαπόσυρση Μπουτάρη αλλάζουν τα πλάνα σε προσωπικό επίπεδο όλων των κομμάτων.

Επιχειρηματίας, χημικός, οινολόγος, κατά δήλωση του πρώην αλκοολικός, ο βλάχικης καταγωγής, από τα Σκόπια, Ιωάννης Μπουτάρης, πρώτα εξελέγη δημοτικός σύμβουλος το 2002 με το συνδυασμό του ΚΚΕ. Το 2004 ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Το 2006 υποψήφιος δήμαρχος, ανεξάρτητος, και βγήκε τρίτος με 16%. Από τον Ιανουάριο του 2011 είναι ο 60ος δήμαρχος της πόλης, με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και της χαίρετε Δημάρ.

Πετυχημένος δήμαρχος ο Μπουτάρης. Η παρουσία του είχε μία ποιότητα, έναν πολιτισμό άγνωστο στα πολιτικά μας πράγματα. Έκανε και τις γκάφες του, βέβαια. Σωστή η απόφαση να τελειώσει. Τι, δηλαδή; Ο,τι δεν κατάφερε, θα το υλοποιούσε στην τρίτη του θητεία;

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ