ΜΕ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΞΑΝΑΓΙΝΕ ΤΣΑΡΙΚΗ Η ΡΩΣΙΑ

Μια μεγάλη κουβέντα, έστω κι αν δεν έχει αξία όση η ανακάλυψη της Αμερικής. Αρχηγός κράτους, μάλιστα ενός πολύ μεγάλου κράτους, μιας χώρας μέσα στις τρεις ισχυρώτερες της γης, μπορεί να είναι κάποιος Καραγκιόζης. Έχει συμβεί. Κάποιος αρχιδολοφόνος. Έχει συμβεί. Κάποιος αρχιπαλαβιάρης. Κι αυτό έχει συμβεί.

Η κουβέντα με αφορμή ότι σα σήμερα 23 Απριλίου, το 2007, πέθανε στα 76 του ένα από τα σπέσιαλ καθάρματα της Ιστορίας, ο κρασοπατέρας Μπόρις Γιέλτσιν (φώτο), το αφεντικό στη μετακομουνιστική Ρωσία.

Πρώτα ο Μιχαήλ Γκορμπατσωφ, ακόμα επί ΚΚ της ΕΣΣΔ, στη συνέχεια ο Μπόρις Γιελτσιν και μετά ο κύκλος της εναλλαγής των προσώπων στην εξουσία σταμάτησε στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και οι τρεις υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚ στράφηκαν ενάντια στις επιλογές του κόμματος. Παραμύθι. Το κόμμα ήταν σε κατάσταση ασφυξίας και προχώρησε σε κινήσεις απελπισίας με τους... ''αντιρρησίες'' Γκορμπατσώφ, Γιέλτσιν, Πούτιν. Στο φινάλε η Ρωσία παρέμεινε τσαρική. Στον τρόπο διακυβέρνησης η μετακομουνιστική μόνο μία διαφορά έχει από την Ρωσία των ελέω Θεού και κληρονομικότητας μοναρχών. Ότι σήμερα, επί τσάρου Πούτιν, γίνονται εκλογές. Και με δημοκρατικές, και... αντιτσαρικές, διαδικασίες εκλέγεται ο και γαμώ τους τσάρους Πούτιν.

Διαβαστε ακομα:

ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ!