ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΟΝΟ ΚΑΙ... ΞΕΠΛΕΝΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κάνουν πλάκα; Όχι, το λένε σοβαρά. Στο φινάλε, γιατί να αρνείται τη δημοκρατία όποιος φτάνει στο έγκλημα. Με κίνητρο πολιτικό, κομματικό σκοτώνει δεξιό, ακροδεξιό, αριστερό, ακροαριστερό;

Μη λένε ό,τι θέλουν. Άλλος σκοτώνει σε καθεστώς χουντικό στον αγώνα του να επανέλθει στη χώρα του η δημοκρατία.

Το 2013, σα σήμερα 18 Σεπτεμβρίου, έχασε τη ζωή του ο Παύλος Φύσσας. Δεν δέχομαι ότι όλοι όσοι καταδικάζουν το έγκλημα είναι πραγματικοί δημοκράτες. Η δημοκρατία λειτουργεί και θριαμβεύει όταν λειτουργούν οι θεσμοί. Ανεξάρτητα αν προκύπτουν φονικά ή όχι. Να το πούμε αλλοιώς. Η δημοκρατία από μόνη της δεν μετατρέπεται σε ασπίδα απέναντι σε κάθε κοινωνική βαρβαρότητα.

Για την Ιστορία. Η δολοφονία Φύσσα ήταν η ευκαιρία να βγάλει τα τανκ με τις ερπύστριες το κράτος για να λοιώσει στο όνομα της δημοκρατίας τους αληταράδες χρυσαυγίτες, οι οποίοι τόλμησαν να γίνουν βουλευτές, αφού... παρέσυραν αθώους πολίτες να τους ψηφίσουν. Από την άλλη, για να μη ξεχνιόμαστε, τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, του «Τσοβόλα, δώστα όλα», του «Λεφτά υπάρχουν», του «Τα φάγαμε μαζί», του ''Θα σχίσουμε τα μνημόνια'' εμπορεύτηκαν χυδαία τον άδικο χαμό του Φύσσα. Μέχρι που τον μπέρδεψαν, τον συνέκριναν με άλλες δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών, Λάμπράκη, Πετρούλα, Τεμπονέρα. Άφησαν στην απ' έξω τη δολοφονία του 16χρονου Γρηγορόπουλου από μπάτσο, ίσως γιατί αυτήν την έχουν καπελώσει οι αριστεριστές.

Διαβαστε ακομα:

ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΛΕΕΙ Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ