ΤΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΕΙΝΑΙ... ''ΕΡΓΑΣΙΕΣ''

 
Περιμένω πως και πως το συνέδριο του Σύριζα. Κι όχι μόνο για να απολαύσω Κασσελάκη. Κι από κοντά όσους φαιδρούς τον υποστηρίζουν άγαρμπα, άκομψα.
Συνέδριο. Για τους κομματικούς αριστερούς, για τους παραδοσιακούς αριστερούς το Συνέδριο θεωρείται και είναι ύψιστη, κορυφαία εκδήλωση. Ο αριστερός στο κόμμα ασκεί πολιτική.
Συμβάλλει στην επεξεργασία θέσεων και στην κριτική. Αριστερός, πάνω απ' όλα, πρώτα απ' όλα σημαίνει ιδεολόγος. Και η ιδεολογία απαιτεί ανάλυση, σύνθεση, ανασύνθεση των απόψεων των μελών του κόμματος.
Με διαδικασίες προκαθορισμένες πραγματοποιείται το Συνέδριο, που σημαίνει ότι μετά από σχετικές ψηφοφορίες επιλέγονται, προτείνονται οι σύνεδροι. Ποιοι έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν, να δευτερολογήσουν, να ψηφίσουν.
Τι νόημα είχε το κάθε Συνέδριο του Σύριζα. Ποιο, δηλαδή, ήταν το αποτέλεσμα των ''εργασιών» του. Φοβερό. Μόνον ένας μπάμιας αριστερός το λέει έτσι. Τα λόγια και τα μπλα μπλα είναι «Εργασίες». Τα οποία λόγια δεν είναι απλά και αθώα λόγια, αλλά ανοησίες σκέτες.
Είναι πολιτικοποιημένος, γι΄ αυτό είμαι επιεικής. Χαρακτηρίζω ανοησίες, όχι αλητείες, όχι δικαιολογίες, όχι απολογίες, όσα λέγονται στο ‘’εργασιακό’’ παραγωγής πολιτικής σκέψης Συνέδριο του απόλυτα καθεστωτικού Σύριζα.
Σε τι ωφελήθηκε ο Σύριζας και η Ελλάδα από το προηγούμενο Συνέδριο αυτών που αυτοαποκαλούνται αριστεροί, δηλαδή πολιτικά εκφράζονται με τον σοσιαλισμό, με τον κομουνισμό, αρνούνται τον καπιταλισμό, όμως όταν έγιναν κυβέρνηση  είχαν αναλάβει ευθύνες σε καθεστώς ελεύτερης οικονομίας, να κάνουν...ανάπτυξη. Και δεν ντρέπονται καθόλου, μα καθόλου να επανέλθουν στα πράγματα για να δώσουν πάλι εξετάσεις υποταγής σε χώρα του ΝΑΤΟ και της απόλυτης επιρροής από τη δεξιά, από την καπιταλιστική Δύση.
Δεν έχει ξαναγίνει στην αιωνιότητα. Ο Σύριζα όταν ήταν κυβέρνηση λειτούργησε κανονικός καταρράκτης φοροπλημμύρας και ιδεολογικά στάθηκε εχθρικά στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Κα από την άλλη φιλοδοξούσε να σκοράρει ...επενδύσεις. Ποιοι; Οι φοροεισπράκτορες. Και, μάλιστα, για λογαριασμό ξένων συμφερόντων φοροεισπράκτορες.
Κι όλα έγιναν χωρίς πλάνο. Δεν κόβουμε τις συντάξεις, τις κόβουμε. Δεν υπάρχουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, υπάρχουν. Κανένα σχέδιο, καμία προοπτική, μόνον ό,τι αρπάξουμε, και υποχωρήσεις, ανάλογα με το πόσο διαμαρτύρεται ο κοσμάκης.
Τι αξία, λοιπόν, έχουν οι παπαρδέλες στο συνέδριό;
Διαβαστε ακομα: