ΜΕ ΦΙΡΜΑΤΟΥΣ ΛΥΝΟΥΝ ΤΟ... ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΣ

 
Με τις δημοτικές εκλογές βιώσαμε για μι αφορά ακόμα το... ταλέντο των υποψήφιων δημάρχων, οι οποίοι μετά τις εκλογές ξεχνάνε επιτόπου τη μεγάλη αγάπη τους για τον τόπο. Την τεράστια επιθυμία τους να προσφέρουν στα κοινά. Ακόμα κι αν δεν εκλεγούν.

Πήρες χαμπάρι; Είναι έτοιμοι να προσφέρουν, να εγκαταλείψουν τη ζωή που έκαναν, να τα φέρουν όλα τούμπα για να βοηθήσουν να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα των δημοτών, όμως μόνο αν εκλεγούν δήμαρχοι. Διαφορετικά, και την επομένη κιόλας της κάλπης, μη τον είδατε τον παίκτη, μην τον απαντήσατε.

Ποιο είναι το πρώτο κριτήριο στην επιλογή υποψηφίων από τα κόμματα; Εδώ είμαστε. Μόνο από κόσκινο δεν περνάνε τους υποψήφιους τα επιτελεία των κομμάτων. Και γιατί να το κάνουν; Γιατί να ψάχνουν τον πιο έντιμο. Τον πιο ικανό. Τον πιο έμπειρο. Αφού ο κόσμος ψηφίζει... χολυγουντιανά, αλά star system. Τον γνωστό. Τον ακουστό. Τον διάσημο.

Και τα κόμματα πάνε πάσο τον κόσμο, το λεγόμενο λαό. Πάντα. Ποτέ το κόμμα, το κάθε κόμμα, ακόμα κι αυτό που λανσάρεται με... αρχές και αξίες, όταν επιδιώκει νίκη εκλογική, θα παίξει με τους όρους της αγοράς.

Ο μαλάκας ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται πως ο φιρμάτος υποψήφιος είναι από χέρι ακατάλληλος. Δεν γίνεται ο ηθοποιός ο δημοσιογράφος, ο δικηγόρος, ο τραγουδιστής να είναι και βουλευτής ή και δήμαρχος. Ανήκει επαγγελματικά σ' άλλο χώρο, έχει άλλη σκέψη, όχι πολιτική.

Επιτέλους! Είναι μια δουλειά το δημαρχηλήκι, το βουλευτηλήκι και απαιτεί χρόνο, κι όχι μόνο. Είναι δυνατόν να ψηφίζουν δήμαρχο ηθοποιό που κάθε βράδυ παίζει θέατρο και το πρωί έχει γύρισμα για σήριαλ. Δικηγόρο που τρέχει στα δικαστήρια, μια στην Αθήνα, μια στην επαρχία. Η ευθύνη δεν είναι εκείνων που εκμεταλλεύονται την αναγνωρισιμότητα τους, και μπλέκουν με βουλευτιλήκια και δημαρχηλήκια. Φταίει ο κόσμος που τον λένε λαό όταν με τη ψήφο του αναθέτει καθήκοντα σε άσχετους.

Διαβαστε ακομα:

ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΤΟΝ... ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ