Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΡΥΠΩΝΕΙ ΣΑΝ ΤΗ ΨΕΙΡΑ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

Άντε να απλώσουμε κι αυτή την Κυριακή το σεντονάκι μας. Ήταν εποχή πριν χρόνια αρκετά και σε μια Αθήνα εντελώς διαφορετική, που είχα κόψει ένα κομμάτι σεντόνι, κρυφά από τη μάνα μου, και το κουβαλούσα επάνω μου, πριν βγω ραντεβού με τη γκόμενα. Κι ήταν παντρεμένο το κορίτσι, ο κορίτσαρος και δεν έπρεπε να την πάρουν πρέφα όταν θα επέστρεφε στο σπίτι της. Πώς να κυλιστούμε χάμω, είτε στους πρόποδες του βουνού που την πήγαινα, είτε σε καμιά έρημη παραλία.

Η γυναίκα που άνοιξε τα πόδια της στο δρόμο, μέσα στις φωλιές της φύσης, όσο και να προσπαθήσει να προσποιηθεί την αδιάφορη πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να προδοθεί. Άλλο το κρεβάτι, γιατί και ο πιο παθιασμένος έρωτας, η πιο καυλωμένη καψούρα, όταν στηθεί πάνω στο στρώμα, από την περπατημένη τσούπρα εύκολα εξαφανίζονται τα σημάδια της παρανομίας στο πρόσωπο. Το δύσκολο είναι να κρύψει εντελώς τα ίχνη της απιστίας όταν η κυρία πλακωθεί στα χορτάρια επάνω ή στην άμμο. Εκεί είναι που η ενοχή, και είναι ένα μυστήριο αυτό, σκαρφαλώνει στα μάγουλά της, στα μάτια της, και δεν της φεύγει ο φόβος μήπως την υποψιαστούν. Γι’ αυτό σου λέω δούλευα το κομμάτι σεντόνι. Το άπλωνα χάμω κι άρχιζαν τα όργανα Όλα να παίζουν. Και τα δικά μου και τα δικά της. Κορμιά, χέρια, χείλη, όλα ένα πράμα.

Είπαμε. Μιλάμε για άλλα χρόνια, δοξασμένα κι αξέχαστα. Τότε που δεν είχαμε φράγκα και ήταν απαγορευτική και η σκέψη να πληρώσεις δωμάτιο ξενοδοχείου, για να βρεθείς με την κυρία. Όλα γινόντουσαν στα κλεφτά, στα μουλωχτά, στα γρήγορα και κοντά στην έδρα μας, ιδιαίτερα κοντά στο σπίτι της γυναίκας. Είπαμε. Δεν υπήρχαν γιώτα χι, ούτε σταθερό τηλέφωνο, όχι κινητό.

Η γαμημένη τεχνολογία. Φοβερά πράγματα. Θέλει ο άλλος, η άλλη να ξενοπηδηχτεί και πριν την αμαρτία ψάχνεται μήπως τον έχουν «μαρκάρει». Και γαμώ τα gadget σήμερα. Χώνουν ένα στην τσάντα σου, στο αυτοκίνητό σου, εκεί που δεν παίρνεις πρέφα και ο άλλος, η άλλη σ’ έχει σε διαρκή παρακολούθηση επί 24ώρου βάσεως. Είπαμε. Γαμιέται η τεχνολογία που έχει μετατρέψει σε είδος πρώτης ανάγκης μια πάμφθηνη, μέχρι 250 ευρώ, συσκευή εντοπισμού, που τη συνδέει με το κινητό τηλέφωνο και σ’ ελέγχει ό,τι κάνεις, όπου πας. Γάμα τα. Ευτυχώς που δεν υπάρχει Γκουαντάναμο για τους συλληφθέντες άπιστους από τους ζηλιάρηδες.

Καλοκαιράκι και η εποχή τη σηκώνει τέτοια κουβέντα. Τους ζεστούς μήνες τα πηδήματα, μιλάμε για τα παράνομα, τα εξωσυζυγικά, σπάνε ρεκόρ. Χαλαρώνει η ζωή το καλοκαίρι, ιδιαίτερα όταν ο άλλος είναι διακοπές και ο οργανισμός το ζητάει, τη γεύση μιας περιπέτειας, τη σχέση την περιστασιακή και φευγαλέα, το κάτι άλλο πιο φρέσκο που θα χρωματίσει τις ημέρες της ξεγνοιασιάς.

Μιλάμε για τη λεγόμενη απιστία. Βέβαια, λεγόμενη είναι η λεγάμενη, για να αρχίσουμε να βιδώνουμε την κουβέντα. Τι θα πει Απιστία; Και γιατί τη βαπτίσανε έτσι, Απιστία; Δεν γουστάρω ούτε την πίστη, γνωστό αυτό και το έχω γρατζουνήσει σε αρκετές νότες σε προηγούμενα σεντόνια, όπως δεν δέχομαι και την Απιστία. Για να μη σου πω ότι η Πίστη δεν έχει σχέση με την Απιστία, ότι δεν είναι το ένα αντίθετο του άλλου.

Α, έτσι; Μ’ ένα Α συνδέεις δυο λέξεις, δυο έννοιες και τις προσδιορίζεις ως αντίθετες; Όχι, ρε μεγάλε. Εδώ δεν μιλάμε για θρησκείες και ιδεολογίες, που πάλι παίζει η άρνησή μου να δεχθώ σ’ ένα γήπεδο, σ’ ένα πλάνο την Πίστη και την Απιστία, τον Πιστό και τον Άπιστο. Δεν μιλάμε εδώ για μυστικές οργανώσεις και υψηλά ιδεώδη όπως είναι η πατρίδα, το γένος, η οικογένεια. Μιλάμε για γαμήσι, κύριε. Άντε και γαμήσου, στο φινάλε. Γαμάω την κυρία και θα μου πεις ότι είμαι άπιστος στη γυναίκα μου; Όχι, κύριε. Και ότι η κυρία που με γουστάρει σεξουαλικά είναι μια προδότρα του δικού της γάμου της; Όχι, κύριε. Ότι ο άντρας της είναι απατημένος; Όχι, κύριε. Χίλιες φορές όχι. Εγώ ποτέ δεν θα έδινα όρκο, μια υπόσχεση έστω, στην γυναίκα μου ότι δεν θα ξενοπηδήξω. Γιατί;

Πρώτον, διότι τη γυναίκα μου την αγαπάω. Και την εκτιμάω. Άρα, δεν θέλω να την εξαπατήσω. Να δεσμευτώ σε κάτι που δεν θα το τηρήσω. Δεύτερον, δεν σημαίνει ότι επειδή είμαι ερωτευμένος με την γυναίκα μου αν μου παρουσιαστεί η περίπτωση θα αντιδράσω σίγουρα στο έτσι και όχι στο αλλοιώς. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Μιλάμε αυτό που το λένε σεξ. Και έχει σημασία μόνο για σένα, μόνον για τον εαυτό σου, όχι τον άλλον, όχι άλλον. Είναι μια υπόθεση αυστηρά προσωπική. Αφορά μόνον εσένα, όχι τον άλλον με τον οποίον θα συνουσιστείς.

Αν τώρα κάποιος νοιώθει άσχημα που ξενοέκανε τότε να μην το ξανακάνει. Όχι διότι θίγει ή προσβάλλει το έτερον ήμισυ, αλλά για τη δική του ισορροπημένη συναισθηματική κατάσταση. Δεν το καταλαβαίνω αυτό που συμβαίνει σε κάποιους, ιδιαίτερα κάποιες. Ξενοπηδιούνται οι κυρίες και αγχώνονται, μέχρι και χάπια αρχίζουν να παίρνουν. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Να φτάνεις σε κρίσεις συνείδησης, να νοιώθεις ενοχές που οι δυσκολίες της ζωής σου, ο γάμος σου, ο αποτυχημένος, ο σύζυγος που είναι μαλάκας και άθλιος εραστής, κι εσύ για να ισιώσεις την πλάστιγγα να γίνεσαι… ''άπιστη''. Να αισθάνεσαι άπιστη, δηλαδή.

Ξεκαθαρίζουμε κάτι βασικό. Όπως είναι άλλος ο άντρας κι άλλη είναι η γυναίκα, έτσι πρέπει να ξεχωρίζουμε την αντρική «απιστία» από τη γυναικεία. Και ο άνδρας και η γυναίκα ξενοκοιτάνε. Πιο πολύ ξενοπηδάνε οι άντρες, παρά ξενοπηδιούνται οι γυναίκες, οι οποίες όμως είναι περισσότερο «άπιστες». Μπερδεύτηκες; Γιατί δεν έμαθες να διαβάζεις προσεκτικά αποδυτηριάκια. Επαναλαμβάνω: Οι άντρες φοράνε το κέρατο περισσότερο στις γυναίκες τους, απ’ ό,τι οι γυναίκες κερατώνουν τους άνδρες, όμως αυτές αισθάνονται περισσότερο ότι εξαπατούν τον σύζυγο όταν το κάνουν εκτός έδρας.

Μιλάμε για εξωσυζυγικά τσιλιμπουρδήματα. Μιλάμε για μια πολύ σοβαρή ιστορία που έχει άμεση σχέση με το γεγονός ότι ο άνθρωπος σήμερα έχει χάσει τον έλεγχο της ίδιας του της ζωής και την επαφή του με τους ρυθμούς της φύσης. Πώς θα γίνει, δηλαδή; Όταν σου έδωσε δυο μάτια και στα έβαλε εκεί κι όχι στον κώλο, κύριε μαλάκα, θα βλέπεις με δυο μάτια κι όχι με δυόμισυ και τέσσερα μάτια. Όταν σου έκανε 24 ώρες την ημέρα δεν μπορείς, κύριε μαλάκα, να κτίζεις ζωή τέτοια που να χρειάζεσαι κάθε ημέρα 37 και 45 ώρες.

Παντρεύεσαι. Γιατί το έκανες; Και αφού το επιχείρησες το έργο γιατί, τόσο εσύ, όσο και η κυρία συμβία σου, τη ψάχνετε στην καριέρα και στο κυνήγι του χρήματος, μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που περισσότερο λειτουργείτε στο σύμπαν της εργασίας σας παρά στο δικό σας κόσμο, στο σπίτι σας, στο χώρο σας, στο σαλόνι σας, στην κρεβατοκάμαρα. Για σιγά, ρε. Για ώπα, ρε. Γάμος σημαίνει προβλήματα, όχι απαραίτητα με την έννοια της δυσκολίας, όσο με την ανάγκη να συζητηθεί το πράμα, να δούμε μαζί πώς θα το αντιμετωπίσουμε, πώς θα το διαχειριστούμε. Όταν, λοιπόν, το ζευγάρι για τα ίδια τα δικά του ζητήματα και των παιδιών τους βέβαια, δεν έχει τον κατάλληλο χρόνο, τότε σα διαβολάκι η απιστία θα τρυπώσει στο κεφάλι όπως μια ψείρα στα μαλλιά επάνω.

Η επαφή σε φέρνει πιο κοντά στον άλλον. Όταν οι δυο σύντροφοι αποξενώνονται, τότε τόσο περισσότερο στην πραγματικότητα γίνεται άγνωστος ο ένας στον άλλον. Και από την άλλη, στο γραφείο βαράει η φαντασίωση για κάποιον άλλον, για κάποια άλλη, για τρίτα αντικείμενα σεξουαλικού πόθου, που πιθανόν κι αυτά να είναι άτομα παντρεμένα. Και δεν παίζει μόνον η σεξουαλική επιθυμία, αλλά η ανάγκη για περιπέτεια, η περιέργεια για το άγνωστο και βέβαια η επιβεβαίωση ότι είμαστε επιθυμητοί, ότι αρέσουμε, ότι δεν περνάμε αδιάφοροι. Ποιος και ποια μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι στα 30 και στα 40, ακόμα και στα 50 και 60 έχει τελειώσει; Ότι υπάρχει σε κατάσταση νεκράς φύσης για τον σύζυγο, την σύζυγο;

Να, γιατί τα κερατώματα συμβαίνουν στις μεσαίες ηλικίες, τόσο από άντρες, όσο και από γυναίκες. Αποδεδειγμένα πράγματα αυτά. Η πενηντάρα θέλει να ξενοπηδηχθεί, όχι τόσο η σαραντάρα. Ο πενηντάρης και ο εξηντάρης ξενογαμάει περισσότερο από τον 35άρη και τον 45άρη.

Το γαμήσι είναι ζωή. Αυτό λέει ο αποδυτηριάκιας. Το σεξ σε κρατάει ζωντανό. Δεν μιλάμε για τρελά πράγματα. Ούτε μιλάμε για βιάγκρα. Σε παρακαλώ. Ό,τι γράφω ισχύει και για περασμένους αιώνες, τότε που δεν υπήρχαν σεξουαλικά και παρασεξουαλικά βοηθήματα, τότε που οι καιροί ήταν άλλης κοπής και άλλης ραφής. Λοιπόν. Είναι ηλίθιο να μη γαμάει, να μη γαμιέται ένα άτομο όσο το τραβάει ο οργανισμός του. Και όσο ξεφτύλα είναι να θέλει ερωτοτροπίες ένας γεροξεκούτης ή μια πατσαβούρα παλιόγρια, τόσο αυτοκτονικό είναι να πνίγει κάποιος τις ορμές της ηλικίας του. Λοιπόν.

Το γαμήσι είναι ζωή. Όχι μόνον μια νίκη, μια ηδονή, ένα παιχνίδι. Είναι και ελευθερία. Ανεξαρτησία, αυτονομία. Ποια πίστη και ποια απιστία; Δεν αρνούμαι το σεβασμό στον άλλον και αφού προηγηθεί ο αυτοσεβασμός. Οπωσδήποτε. Έτσι είναι. Για να είσαι σε θέση να σεβαστείς τον άλλον, είτε είναι σύζυγος, είτε εραστής, θα πρέπει πρώτα να προσκυνάς στην τεράστια αξία του αυτοσεβασμού. Σε παρακαλώ. Είσαι χαμηλού αιθερικού άτομο όταν στην «απιστία» δεν ενεργείς συνωμοτικά και εκθέτεις τον σύντροφό σου επειδή έχεις αποφασίσει να προχωρώσεις σε μια πράξη ατομικής απελευθέρωσης και προσωπικής αυτοπεποίθησης όπως είναι το σεξ. Και όπως το φαγητό και το ποτό, ο ύπνος και η ιεροτελεστία μιας παρέας, έχουν τους κανόνες τους, το ίδιο ισχύει και στο σεξ.

Ε, αφού το σεξ είναι ζωή, και τη ζωή οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να τη βάλουν στα σωστά καλούπια, όλο και θα τους ταλαιπωρεί η «απιστία». Πρόβλημα άλυτο και αιώνιο.
Δεν υπάρχει, κύριε, το Απατώ. Όπως το άλλο, το χειρώτερο, το Απατώ και Απαιτώ. Εγώ, δηλαδή, θα ξενοπηδάω και δεν επιτρέπω στη γυναίκα μου να κάνει το ίδιο. Η μαγκιά είναι να διαλέξεις εκείνο το ταίρι που είναι προορισμένο για σένα και με τη συμπεριφορά σου να το καλύπτεις τόσο και με τέτοιον τρόπο που να μη βρίσκει τρύπα να μπουκάρει ο δαίμονας. Αυτή είναι η μαγκιά. Όχι οι γκρίνιες, οι μανούρες, οι συμβιβασμοί, οι τσακωμοί, οι χωρισμοί, τα μπινελίκια, οι συγγνώμες κι όλα τα σχετικά συνακόλουθα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ Μάιο 2009

Διαβάστε ακόμα:

ΕΙΜΑΙ 90, Σ' ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΕΘΑΙΝΩ, ΣΤΑ ΔΙΝΩ ΟΛΑ!