ΣΑΝ ΤΟ AIDS ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ

Με πόνο ψυχής το γράφω. Θα τον παίξουν τα δελτία ειδήσεων. Πρώην πρόεδρο μικρής ομάδας μπάσκετ όταν οδηγηθεί στον Κορυδαλλό, λόγω χαρτοπαιξίας. Αφού είναι σίγουρο ότι η ζωή του έρχεται τούμπα με τα χρέη στο χαρτί.

Γνωστός μου, δεν αναφέρω τίποτα γι αυτόν, για να μην τον φωτογραφήσω. Δεν γλυτώνει. Είχε πέσει με τα μούτρα. Άτομο χωρίς προηγούμενα χιλιόμετρα, χωρίς ''προϋπηρεσία'' στο κουμάρι.
Ο φουκαράς ούτε 31 δεν είχε παίξει, χαρτιά στα χέρια του δεν είχε πιάσει. Σοβαρός, αξιοπρεπής άνθρωπος και σε λίγους μήνες έχει δώσει δικαιώματα, όσα δεν έχουν δώσει σεσημασμένα χαρτόμουτρα.

Μεγάλο στόρυ ο τζόγος. Χειρότερος από την πρέζα. Κόλλησε το μικρόβιο; Θα το κουβαλάει μαζί του μέχρι να πεθάνει. Όπως το έιτζ. Κι αν μπει στο παιχνίδι απροετοίμαστος, να μην έχει ιδέα τι τον περιμένει, κι αν έχει αδύναμο χαρακτήρα, ε, τότε είναι για φυλακή. Η καταστροφή τον περιμένει.

Είναι και κάτι άλλο, ρε. Η απώλεια της αξιοπρέπειας. Φοβερό. Στον άρρωστο τζογαδόρο εξαφανίζεται το συναίσθημα της ντροπής. Θα φθάσει να ζητήσει δανεικά και απ’ αυτόν που δεν θα του έλεγε ούτε καλημέρα.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕ ΛΕΝΕ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΣ...