Ο ΡΩΜΑΙΟΣ ΠΟΥ ΜΑΓΕΨΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΙΕΛΙ!

 

Είμαι πριν κάποια χρόνια στο κέντρο της Ρώμης. Η αιώνια πόλη είναι όνειρο, μια σονάτα. Στις πλατείες εδώ κι εκεί γκρουπάκια που παίζουν μουσική υψηλού επιπέδου. Στα τουριστικά μαγαζιά, εκτός από τις μινατούρες με το κολοσσαίο, τον Ρώμο και το Ρωμύλο, υπάρχουν παντού φανέλλες της Ρόμα. Μου κάνει εντύπωση που δεν βλέπω πουθενά τη γαλάζια της Λάτσιο.

Ρωτάω έναν μικροπωλητή και με κυττάει με απορία: «Λάτσιο; Δεν έχουμε τέτοια ομάδα στην πόλη. Αν θες πάρε αυτή» και μου βγάζει τη βυσσσινί της Ρόμα με το νούμερο 10. Τυπική αντίδραση ενός ποδοσφαιρόφιλου. Πέραν των χουλιγκάνων που ειδικά στην Ιταλία κάνουν θραύση και μεγάλες ζημιές, υπάρχει ένας ρομαντισμός. Η φανέλλα με το νούμερο 10! Πελέ, Μαραντόνα... Για τη Ρώμη υπάρχει ο Φραντσέσκο Τότι.

Παληάς κοπής παίκτης. Ταλεντάρα, αλλά με παρωχημένο στυλ εδώ και μια δεκαετία. Το παλληκάρι είναι στη Ρόμα 25 χρόνια και συνεχίζει. Σήμερα μπαίνει στο 39ο έτος της ηλικίας του. Είναι το σύμβολο. Το «χρυσό αγόρι», ο «καίσαρας», ο «μονομάχος», μερικά από τα παρατσούκλια που του έχουν δώσει κατά καιρούς. O «καπιτάνο» είναι αυτός.

Το 2002 ο Τζιάνι Ανιέλι, όταν θέλησε να λανσάρει ένα καινούργιο μοντέλο της Fiat με διάσημο ποδοσφαιριστή, διάλεξε για τη ρεκλάμα τον Τότι κι όχι κάποιον από τη δικηά του Γιουβέντους!

Ο Φραντσέσκο είναι παντρεμένος με παρουσιάστρια της ιταλικής τηλεόρασης, που χρωστάει την επιτυχία της κατά πολύ στις αποκλειστικές συνεντεύξεις με τον άντρα της. Ο Τότι είναι το λαϊκό παιδί, ο αλητάμπουρας της γειτονιάς που δεν τέλειωσε το σχολείο και η σύνταξή του στην ιταλική γλώσσα το προδίδει. Γίνονται τρελλές πλάκες αλά Ατζελα Δημητρίου με αυτά που λέει...

Ακόμα και τώρα που παραμένει εδώ και μια 15ετία Καίσαρας της Ρώμης, στα ρεπό του πάει με τους παιδικούς φίλους του και κλωτσάει το τόπι. Μόνο που τον έχουν πάρει χαμπάρι τα μίντια και το «ντέρμπυ» της γειτονιάς του, στην Πόρτα Μετρόνια, καλύπτεται πια με κάμερες.

Αυτός είναι ο Φραντσέσκο Τότι της Ρώμης. Χωρίς πολλά τρόπαια, αλλά με την αύρα του ηγέτη. Του ανθρώπου που εμπνέει. Με την παρουσία του, με τις ατάκες του, με τις γκρίνιες του, με τις ανορθογραφίες του, τις ασυνταξίες του. Νά 'σαι καλά, ρε, παλληκάρι. Γιατί και στην Ελλάδα έχεις θαυμαστές!

Διαβάστε ακόμα:

Ποια επανάσταση χωρίς αριστοκρατία;