ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΟΛΛΗΣΕ ΤΟ... ΑΥΤΙ

Αγώνας πρωταθλήματος στο Αγρίνιο, σα σήμερα τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, 29 του μήνα το 1976. Για όσους γνωρίζουν αριθμητική πριν 41 χρόνια συνέβη ένα γεγονός που θα μπορούσε να ήταν και σημερινό.

Παναιτωλικός-ΠΑΟΚ. Οι γηπεδούχοι κινδυνεύουν με υποβιβασμό από την Α΄εθνική, οι φιλοξενούμενοι πάνε για πρωτάθλημα. Διαιτητής ο Θεσσαλονικιός Στέφανος Ράμμος που είχε χαρακτηριστεί ύποπτος σε προηγούμενο παιχνίδι του Παναιτωλικού με τον Παναθηναϊκό. Μέχρι το 72 το αποτέλεσμα είναι χωρίς γκολ. Μια διεκδίκηση της μπάλας στον αέρα από τον Σταύρο Σαράφη και τον Πέτρο Μίχο κρίθηκε πέναλτυ. Το μπουρδέλο στο γήπεδο.

Τελικά, εκτελείται το πέναλτυ, 1-0 ο ΠΑΟΚ που βάζει γκολ και στο 82. Πώς να ησυχάσουν οι τοπικοί. Με τη λήξη μπουκάρουν στον αγωνιστικό χώρο και την πέφτουν στον Ράμμο. Τον σάπισαν στο ξύλο. Τον ποδοπατούσαν. Και πάνω στην αναμπουμπούλα ο μαθητευόμενος Δρακούλας του Αγρινίου κόβει με τα δόντια το αυτί του διαιτητή. Όχι, είπαν στο Αγρίνιο, δεν ήταν δαγκωματιά, απλά του φόρεσαν κολάρο ένα καφάσι από φρούτα και έγινε η ζημιά στο αριστερό αυτί.

Η συνέχεια. Οι οργισμένοι χούλιγκαν εκτός εαυτού και δίχως οίκτο δεν σταματούν να κτυπάνε τον φουκαρά τον διαιτητή. Με τη βοήθεια 20 χωροφυλάκων ο Ράμμος φθάνει μέχρι το αποδυτήριό του και εκεί φράζει την πόρτα η ντουλάπα, ο παίδαρος Αρίσταρχος Φουντουκίδης, μακαρίτης από το 2007, στα 65 του.

Ο μασέρ του ΠΑΟΚ αναλαμβάνει να καθαρίσει τα αίματα, να πλύνει το γυμνό κορμί του Ράμμου που σπαρταράει. Ο γιατρός που κλήθηκε αρνείται να «ράψει» το αυτί χωρίς τη σχετική εντολή εισαγγελέα, που πιθανόν θα ήθελε προηγουμένα να δει με τα μάτια του την «δρακουλιά», γενικά και την κακοποίηση του θύματος.

Τελικά, μετά από τρεις ώρες και χωρίς αναισθητικό(!) έγινε η «συγκόλληση». Ο Ράμμος ήταν ξεκάθαρος. Μου έκοψαν το αυτί με τα δόντια. Δύο τύποι έφαγαν από 4 μήνες φυλακή ο καθένας.

Μετά απ' αυτό το επεισόδιο άκουγες στα γήπεδα το «σλόγκαν»: «Διαιτητή, θυμήσου - τον Ράμμο και το αυτί σου». Στο Αγρίνιο ζαχαροπλαστείο έφτιαχνε πάστες στο σχήμα αυτιού. Το πλέον φρικιαστικό. Όταν οι «φίλαθλοι» είχαν τσουβαλιάσει τον Ράμμο και τον χόρταιναν μπουνιές και κλωτσές, κάποιος έκανε την πιο ηρωική και συμβολική πράξη. Έσχισε το μανίκι του Ράμμου, που αποτέλεσε οπαδικό λάβαρο, ένα κειμήλιο μνήμης το οποίο κρεμάστηκε σε χριστιανικό Σταυρό και τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.

Ναι, το αυτί του Ράμμου «δεν» κόλλησε, λέω εγώ. Αυτό λες όσο η εξέδρα στα γήπεδα μας τόσο εύκολα παρεκτρέπεται σε ζούγκλα και σήμερα.

Διαβάστε ακόμα:

Φύτεψαν το δένδρο και δεν το ξέχασαν