Δεν μου λέει τίποτα ότι η ΠΑΕ Παναθηναϊκός κατεδίκασε το ξυλοδαρμό του Νίκου Νταμπίζα. Είναι σαν κάποιες ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, γραμμένες από τα πριν του τσαμπουκά.
Για να μη ξεχνιόμαστε. Και είμαι σίγουρος ότι οι ευπρεπείς παναθηναϊκοί δεν θέλουν να ξεχάσουν το «επεισόδιο» με τον Νταμπίζα. Και ασφαλώς πρώτα απ’όλους ο Αλαφούζος. Κι εγώ να ήμουν στη θέση του θα’θελα να βρω την άκρη.
Αυτό το πράμα με τον Ολυμπιακό δεν το καταλαβαίνω. Να ξεφορτώνει με την καρότσα ένα κάρο παίκτες και να αγοράσει άλλους με τη σέσουλα. Αυτό, μα την αλήθεια, δεν το κάνει καμμία σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα.
Ακόμα κι όταν ήρθαν τα πολλά πακέτα στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό δεν κόπηκαν οι «σχέσεις» με τους σκληροπυρηνικούς των οργανωμένων. Τους επίλεκτους κομάντος. Ο Αλαφούζος, άνθρωπος από σπίτι, δεν νοιώθει καλά με τύπους αντεργκράουντ.
Πού τον βρήκαν αυτόν τον Πράνιτς. Έψαξαν πολύ στον Παναθηναϊκό; Μιλάμε η φάτσα το παλληκάρι. Μπασταρδοινδιάνικη, σου λέω. Έτσι τον γουστάρω τον ποδοσφαιριστή. Όχι, όμως, έξω από το γήπεδο, για να ξηγιόμαστε.
Ο γνωστός Ολυμπιακός και στη Λιβαδειά. Δεν βλεπόταν. Βρέθηκε σε μια φτωχογειτονιά, μίζερη, άσχημη, κακοτράχαλη και επιτόπου προσαρμόστηκε, έγινε ένα με το περιβάλλον. Το κατώτερο απ’ αυτόν περιβάλλον.
Ψοφάει ο άλλος για πανηγύρι. Τεσσάρα ο ΠΑΟΚ, όχι θα χάσουν ευκαιρία τα φύλλα να μην παρουσιάσουν για θρίαμβο τη μαγική εικόνα. Και να φουντώσουν τις ελπίδες για πρωτάθλημα. Σε ποιους απευθύνονται;
Επειδή είπαμε κάποια πράγματα για τον Άρη. Και τα είπαμε με αφορμή το κρίσιμο, ασφαλώς και είναι κρίσιμο, παιχνίδι απόψε με τον Ατρόμητο εκτός έδρας. Προβλέπω ότι ο Άρης θα παίξει καλά. Θα το παλαίψει το ματς, θα αντισταθεί στους γηπεδούχους.
Είναι η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός. Με τα περισσότερα κύπελλα Ελλάδος. Με τον περισσότερο κόσμο. Με προέδρους αρχιλεφτάδες. Η κατ’ εξοχήν, δήθεν λαϊκιά ομάδα, πάντα είχε πρόεδρο άτομο της πλουτοκρατίας. Παρακάτω.