ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Ο ΦΥΣΣΑΣ... ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Δυο χρόνια είναι στο χώμα ο Παύλος Φύσσας. Ένα κάθαρμα τον μαχαίρωσε και του πήρε τη ζωή. Έλα μωρέ, πάνω από τη ζωή υπάρχουν πολύ πιο σπουδαία πράγματα. Σημασία, λοιπόν, δεν έχει που χάθηκε τζάμπα το παλληκάρι, αλλά ότι... δικαιώθηκε.

Φοβερά πράγματα. Μα, είναι δυνατόν να τα γράφουν έτσι. Να, που είναι δυνατόν. Άργησε, λένε, αλλά μετά από δύο χρόνια δικαιώθηκε ο Φύσσας.

Δεν υπάρχει διάλογος με τον χάλια. Ο χάλιας δεν έχει λόγο. Δεν έχει σκέψη. Άρα, δεν κάνεις διάλογο. Να του πεις του χάλια ότι αυτό που λες δεν είναι σωστό, διαφωνώ μαζύ σου.

Ούτε θα θεωρήσεις ότι ο πίτουρας παίζει παιχνίδι, είναι όργανο κάποιων που εμπορεύονται πολιτικά, κομματικά, ιδεολογικά τούτο και εκείνο. Το λάθος είναι να προσδώσεις αξία αλλά και ύπαρξη στον πίτουρα.

Έτσι που λες. Ο Φύσσας, ένας νέος άνθρωπος δολοφονήθηκε από έναν χρυσαυγίτη και κάποιοι επειδή έγινε, θα γίνει η δίκη των δολοφόνων, μιλάνε για... δικαίωση του σκοτωμένου. Ότι το θύμα αυτό είχε σκοπό στη ζωή του, να... δικαιωθεί, και η δικαίωση δεν θα μπορούσε να προκόψει παρά μονάχα με το μαχαίρι του δολοφόνου του.

Διαβάστε ακόμα:

Ας μην ήταν φίρμα ο Παύλος Φύσσας