ΒΑΡΕΩΝ ΒΑΡΩΝ Ο ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗΣ, ΑΛΛΑ... ΑΠΙΣΤΟΣ

Του αγίου Δημητρίου είναι σήμερα, όπως κάθε 26 Οκτωβρίου. Ποιος είναι ο εν λόγω κύριος; Λάθος ερώτηση. Αποδυτηριάκιας μιλάει. Η ερώτηση αν διατυπωθεί λανθασμένα τότε θα εισπράξεις λανθασμένο αποτέλεσμα. Κεφαλαιώδους σημασίας η σωστή χρήση των λέξεων. Θεμελιώδης η σημασία στην ορθή σύνταξη μιας πρότασης.

Παρακάτω.Το σωστό ερώτημα, λοιπόν, είναι πως παρουσιάζει τον Άγιο Δημήτριο η Εκκλησία. Όχι ποιος ήταν ο εν λόγω κύριος. Και, βέβαια, άλλο ερώτημα αυτό, σε ποιους απευθύνεται η Εκκλησία, η κάθε Εκκλησία της όποιας θρησκείας όταν στήνει ένα παραμυθάκι για τους ήρωες της, τους όσιους και τους αγίους της, τους μάρτυρες και τους μεγαλομάρτυρες. Είναι και θέμα κατηγορίας.

Όπως στη πυγμαχία. Μποξέρ π.χ. ελαφρών βαρών, κατηγορίας μύγας, βαρέων βαρών. Στο ποδόσφαιρο ομάδες Α' και Β' εθνικής κ.λ.π. Έτσι και η Εκκλησία λέει ότι ο Δημήτριος ήταν μεγαλομάρτυρας, όχι απλός μάρτυρας.

Από αριστοκρατική οικογένεια της Θεσσαλονίκης ο Δημήτριος στα 22 του ήταν κιόλας αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού με μέλλον. Καριερίστας. Αυτός, όμως, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε. Είχε, μάλιστα, αρχίσει να μελετάει την Αγία Γραφή. Γιατί, όμως;

Ασφαλώς για να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Πως να τον χαρακτηρίσει ένας σκεπτόμενος; Επιεικώς αφελή, ανόητο, αν θαρρούσε ο Δημήτριος ότι θα γίνει άνθρωπος όπως τον θέλει ο Θεός επειδή διάβαζε τα βιβλία της χριστιανοσύνης.

Ο αποδυτηριάκιας ομιλεί με τη λογική. Δεν την αφήνει έξω στο δρόμο, ούτε επάνω στο μπαλκόνι τη λογική. Δηλαδή. Καλοί άνθρωποι υπήρχαν και στους Ρωμαίους, που δεν ήταν χριστιανοί. Ούτε στέκει να πεις ότι τα άγια βιβλία των άλλων θρησκειών σε μαθαίνουν να είσαι κακός άνθρωπος.

Για κλωτσές είναι εκείνος που θα ισχυριστεί ότι ο Ρωμαίος εκφράζει το κακό, επειδή δεν είναι χριστιανός, επειδή η κρατική εξουσία της πατρίδας του παραπέμπει στην στρατοκρατία, την κατάκτηση, την αυτοκρατορία. Έλα! Καμία θρησκεία από καταβολής δεν ευλόγησε τόσο αντιανθρώπινα τα όπλα όσο η χριστιανική. Και μετά την ρωμαϊκή όσες αυτοκρατορίες ακολούθησαν, ΟΛΕΣ ήταν χριστιανικές.

Τρίτος αιώνας. Είχε έναν μαθητή ο Δημήτριος, Νέστωρ στο όνομα, και οι κακοί Ρωμαίοι είπανε στον νέο ότι θα παλαίψεις μ' έναν ειδωλολάτρη, παίδαρο, βαρέων βαρών. Με τις ευχές, όμως, του Δημητρίου ο ελαφρών βαρών Νέστωρ νίκησε τον ειδωλολάτρη. Αυτό δεν άρεσε στους Ρωμαίους και καθαρίσανε και τον Νέστορα και τον δάσκαλό του Δημήτριο.

Τον αποκαλούν Μυροβλύτη τον Δημήτριο διότι, λέει, από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο. Δεν έχει καταγραφεί τι ανάβλυζε ο τάφος του Νέστορα.

Πολιούχος της Θεσσαλονίκης ο Δημήτριος, στον τάφο του κτίστηκε ο ναός του. Μη λησμονήσω να αναφέρω ότι η Εκκλησία τον θέλει επάνω σε κόκκινο άλογο, ενώ σε άσπρο άλογο τον άγιο Γεώργιο. Λεπτομέρειες; Για τη θρησκεία έχουν την κάποια σημασία τους, ψάξε βρες.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ