ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΑΝ ΚΟΡΟΙΔΑ, ΔΗΛΑΔΗ;

 

Για να κάνουμε ταμείο, μια εβδομάδα μετά τη λήξη του μουντιάλ 2018, Αποδείκτηκε στην πράξη και με τον πιο πανηγυρικό τρόπο ότι το στοίχημα είναι δύσκολο σπορ. Είπα σπορ; Εδώ είμαστε. Και δεν το κουνάμε απ’ εδώ με τίποτα. Είπαμε. Κάνουμε ταμείο, την πιο χρήσιμη δουλειά. Όχι απλά τι παίξαμε, τι πήραμε, τι χάσαμε στη σούμα από τα ματς στη Ρωσία. Μιλάμε για ταμείο ζωής.

Ερωτώ. Παίζεις από χόμπυ ή το ‘χεις για μπίζνες τον τζόγο. Τον διαχειρίζεσαι ως μια προσωπική υπόθεση η οποία έχει άμεση σχέση με την επιβίωσή σου, όπως με την κανονική εργασία σου. Ή παίζεις που και που, πιθανόν και σε μόνιμη βάση, έτσι για να ξεφεύγεις από το μαγκανοπήγαδο της καθημερινότητας. Όπως πας σινεμά, γήπεδο, πλατεία, παρέα, γκόμενα.

Ο ποδοσφαιριστής πάνω στον οποίο ποντάρεις είναι επαγγελματίας. Ψυχρός εκτελεστής. Όπως στο λέω. Κι εσύ είσαι εκτός κόλπου αν θαρρείς ότι ο κύριος με το κοντό παντελόνι έχει γνησιότητα αισθημάτων γιατί στο γήπεδο δείχνει πως αγωνίζεται για πάρτη σου. Για τη φανέλα της ομαδάρας σου.

Επαγγελματίας είναι και ο προπονητής. Και ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Ακόμα και ο διαιτητής με την ιδιότητα του ερασιτέχνη ενεργεί επαγγελματικά. Όλο το συνάφι της μπάλας, απ’ αυτούς που πουλάνε σουβλάκια και λεμονάδες μέχρι τα golden boys των χορηγών, όλοι κάνουν παιχνίδι επαγγελματικά. Για την κονόμα. Μόνον.

Εσύ, φίλτατε, είσαι σπόρτσμαν με το στοίχημα; Αν ναι, μάλλον δεν σ’ αφορά η συνέχεια στις αράδες.

Κανένας επαγγελματίας που δεν είναι ψώνιο, κρατάει εκτός στόχου στη δουλειά του το προσωπικό κέρδος. Αλλοίμονο. Να μην πληρώνεται; Για όνομα. Γιατρός είναι, δικηγόρος, μηχανικός, κηπουρός, μπάτσος, χασάπης, εφημεριδοπώλης, ζαχαροπλάστης, ταξιτζής, μπογιατζής, ό,τι.

Το μουντιάλ 2018 μας έδωσε το μάθημα. Έτοιμη μασημένη μπουκιά στο πιάτο. Αυτό είναι! Στο είπα. Το “σπορ’’ είναι δύσκολο. Πήγαν το φαβορί κι έσπασαν τα μούτρα τους.

Μας έπιασαν κορόιδα, λοιπόν; Σε καμία περίπτωση. Είμαστε κορόιδα; Άλλη είναι η αλήθεια. Δεν παίζουμε επαγγελματικά το παιχνίδι της ζωής. Μη μείνουμε στο στοίχημα!

Μας έπιασαν μαλάκες; Είμαστε μαλάκες διότι παντρευτήκαμε. Διότι κάναμε παιδιά. Διότι δεν ποντάραμε σωστά, αποτελεσματικά στη σχέση μας με τον φίλο, τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον εργοδότη.

Αυτή είναι η αλήθεια. Μας πηγαίνει η ζωή, δεν την πάμε εμείς. Ναι, κύριε! Δεν ζούμε! Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, πιθανόν μέχρι να μας μπαζώσουν, ότι η ζωή είναι παιχνίδι. Τζόγος! Δηλαδή; Παίζουμε. Το δικό μας σήμερα, το δικό μας αύριο, το Είναι μας, το γίγνεσθαι μας, την καριέρα μας, το σενάριο ζωής μας. Τα πάντα όλα μας εξαρτώνται ΑΠ’ ΕΜΑΣ! Όχι απ’ τους άλλους, το κράτος, την κυβέρνηση, τα κόμματα, την ομάδα μας, το μουντιάλ.

Όλα έχουν κόστος από το πως παίζουμε εμείς τη δική μας ζωή.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΣ ΕΙΜΑΙ, ΟΧΙ ΦΙΛΑΘΛΟΣ