ΓΙΑΤΙ «ΓΑΒΡΟΣ» ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ «ΒΑΖΕΛΟΣ»

Το στόμα του γάβρου, μιλάμε  για το ψάρι, το μικρό ψάρι που το λένε γάβρο, φθάνει μέχρι και πίσω από τα μάτια του. Ασφαλώς αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο δεν είναι ο λόγος για να ονοματιστούν σα «γάβροι», μάλιστα περιφρονητικά, οι φίλοι της δημοφιλέστερης ομάδας. Ούτε, επίσης κοροϊδευτικά τους είπαν «γάβρους» επειδή το ψαράκι έχει μακρύ ρύγχος και το πάνω σαγώνι του προεξέχει.

Είχαν εντυπωσιαστεί οι Έλληνες όταν ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με το αγγλικό ποδόσφαιρο. Το 1970 με αφορμή το μουντιάλ στο Μεξικό, το πρώτο που μετέδωσε ζωντανό η τηλεόραση, τότε έπαιζε μόνον η κρατική, και το 1971 όταν ο Παναθηναϊκός κληρώθηκε με την Έβερτον.

Πρωταθλήτρια κόσμου η Αγγλία το 1966 και πρωταθλήτρια Αγγλίας η Έβερτον, στο δρόμο του Παναθηναϊκού για τον τελικό του κυπέλλου Ευρώπης που ήταν ορισμένος στο Ουέμπλεϋ.

«Ζαχαρωτά» ήταν το παρατσούκλι της Έβερτον, άσχετα που στην Ελλάδα τους λέγανε "εφοπλιστές", γιατί κάποιος το άκουσε λάθος. Κάποια άλλη αγγλική ομάδα ήταν «καναρίνια», «ανθρακωρύχοι». «κανονιέρηδες», τέλος πάντων η κάθε μία έχει ένα νικναίημ, ένα παράνομα, όχι υβριστικό, όχι ειρωνικό.

Και έβλεπαν τα «οικόσημα» των αγγλικών ομάδων οι Έλληνες και απορούσαν για τα σπαθιά, τα τσεκούρια, τους θυρεούς που στόλιζαν τα ποδοσφαιρικά κλαμπ της πάλαι ποτέ πρώτης αποικιοκρατικής δύναμης στον πλανήτη.

Το «γάβρος» πώς κόλλησε στους ολυμπιακούς; Το «βάζελος» στους παναθηναϊκούς; Το «σκουλήκια» στους αρειανούς; Το «γριά» στους ηρακλήδες; Όλα αυτά όχι απλά περιπαικτικά, αλλά εντελώς απαξιωτικά από τους αντιπάλους.

Δεν γνωρίζω πώς και γιατί βαπτίσθηκαν σα «γάβροι» οι ολυμπιακοί. Ούτε κανείς γνωρίζει. Και θα αμφισβητηθεί όποιος ισχυριστεί κάτι περί αυτού. Σημειώνω μόνον ότι ο φανατικός, ο ορκισμένος οπαδός του Ολυμπιακού, Πειραιώτης συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος, που έγραψε το μπεστσέλερ για τον Άρη Βελουχιώτη, υποστηρίζει το εξής:

Η λέξη «γάβρος» δεν έχει σχέση με το γνωστό ψάρι, αλλά έχει αριστοκρατική καταγωγή διότι αφορά το σιδερένιο αντικείμενο στην αυλόπορτα το οποίο χρησιμοποιείτο για να καλέσεις τον νοικοκύρη, πριν ακόμα ανακαλυφθεί ο ηλεκτρισμός. Απ’αυτό το γάβριον, το μεταλλικό πόμολο, προέρχεται το «γάβρος», κατά τον συγγραφέα του βιβλίου «Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι».